sensiz ıslanıyorum
bulut gölgesinde martılar
ve tele sıralanmış kırlangıçlar doğal ezgileri beni anıların orta yerine seyyah yaptılar kaç yıl geçti aradan işte yine sensiz ıslanıyorum nisan yağmurlarından suçum neydi yetmedi mi kestiğin ceza inan ki yoruldum özleminle yaşamaktan hatırlıyorum fırtına öncesiydi sakinliğin aksine bir sevda masalıydı gözlerin bu akşam, doğrusu bir hoşum sabah olsun istemiyorum hayalin gerçek mi ne uzattığım ellerimden tutuyor gibisin tek kişilik izlerde izahı yok sayılır çektiğim çilenin haberin olsun yalnızlık an meselesi bir tanem gözlerinin karası küçülünce aklın başına gelecek eminim varlığı etkisinden belli rüzgarın şımarıklığına bir anlam veremiyorum dalgaların elbette günün birinde nihayet bulacak yolculuğun açılmış kolları seni bekliyor kumsalın söyle vefasızım, niçin gelmiyorsun 17.04.2013-Ahmet BOZTAŞ |
Yürek sesin hiç susmasın sevgi selamlarımla