NE ÇOK ÇALMIŞIM KENDİMDEN...Düşündüm de bu gece Ne çok şey çalmışım kendimden Nasıl hor kullanmışım benliğimi Heba etmişim gençliğimi Akıl etmeden yarınların ne getireceğini... Bir gün de bir Allah,ın kulu Bu da senin hakkındır diye Layık görmedi bir pulu Kul hakkını yiten iflah olmazmış ya Nerede bu işin adaleti... Gamdan kahır çiçekleri açtı göğsümde Tam her şeyi herkesi idrak ettiğimde Rahat bir nefes almayı hakettim derken Kendimi buldum buz gibi bir ameliyathanede... Zaferini kutlamaya hazırlanırken fitneler Arifeyi onlara tattıran rabbim Bayramı da bana ihsan eyledi Bir Derviş,in sihirli neşteri ile Sağlığımı bana geri verdi... Bu sefer hayata gafil avlanmayacaktım İşimi şansa bırakmayacaktım Ruhumun bütün asalaklarını Hastanenin tehlikeli atıkları arasına bıraktım... Herkes çöküşümü beklerken Sağlık ve huzura erdim yeniden Meğer ne çok şey çalmışım kendimden Oysa... İnsan kendini önemsemeliymiş ayakta iken... Derviş:Hem dayım hem beni yaşama döndüren doktorum.Ona kendimden daha çok şey borçluyum... Mayıs yaklaştıkça o kara günlerime dönüyorum.Hastane günlüğümdendi... ÇİMDİK 20.04.2013 |