Seni andım, hicrana kandım, halime inanamadım!Bilmiyorum ne yapmalıydım Nasıl bir kimlik ile karşına çıkmaya hazırlanmalıydım Hangi vebalin, zafiyet içinde ki mecalin, yüzümü kızartan zamanın Mizanıyla huzuruna çıkmalıydım, kahır içinde ki bedbahtlığımı ne yapmalıydım Neden aldanmak için adanıyorum Kinayeler içinde yol alıyorum, avunmayı neden sayıyorum Korkuları ve asabiyeti kalbimde taşıyorum, ölüme sadece hüzünle ve hazince bakıyorum Niçin muhakeme ve idraki hakkıyla halimin veçhesi yapmıyorum, her gün kabahat içinde uyanıyorum Sual ediyorum vefa kat içinden çıkamıyorum İnanıyorum lakin kimi aldatıyorum, sanmak üzere bir yanılgıyla yol alıyorum Geceleri ve yalnızlığın esir eden gerekçeleri içim burkuyor, gözyaşları o an durmak bilmiyor Tutkularım, heveslerime yön veren nefsim, irademi aczi yete terk ettiren mecalim yüzüme çarpıyor Artık yolun sonuna geldik, biliyorum Her lahzada kapımın açılacağına inanıyorum ve öylece çırpınıyorum Nazarlar çaresiz kaldı, hazan sinemde yaşadı, umut hangi baharın şevkinde bahtıma sürur kattı, yokluyorum Sukut ederek, yalnızlığın ibret işaretlerinde titreyerek, bilinç tazelenmesi olan, tövbe istiğfarı zikrederek, tefekkür edip yakarıyorum Mustafa CİLASUN |