Sen bülbülsün şeyda divane gönül,
Bir gül’ü sevmişsen gayrı haramdır.
Bırak diğer çiçek olsun alemin
Gülden başkasında vefa yalandır.!

Sabır gerektirir zordur gül sevmek,
Her kul layık değil o gönle girmek.
Girmiş isen kıymeti bilmek gerek,
Gülün yari sıdk-ı sadık olandır.!

Gülde bilir bülbülün çilesini,
Nasıl yendim feleğin hillesini.
Yener iken çok yemiş sillesini,
Yedim gitti gözden yaş boşalandır.!

Hiç unutmam bu dünya bir fanidir,
İnsan sanki içinde bakimidir.
İki kapısı var can seferidir,
Dünya her gün boşanıpda dolandır.!

Mezhebi genişe dünya geniştir,
Bir koltuktukta iki karpuz zor iştir.
Şeytana yenilen bir tek nefistir,
Adamlıksa ikraraında dürandır.!

Kimi ruhu sever kimi bedeni,
Seven rotasında tutar dümeni.
Bilen bilir ruhu teni seveni,
O bilmezse yüce Rabbe ayandır.!

Bülbül gülü sevmiş kalbi elinde,
Onur vardır o nur-u aşk içinde.
Rab gülü yaratmış melek şeklinde,
Ol nabi’nin kokusuyla kokandır.!

TİRYAKİ kul yürek elde kırk yıldır,
Bülbül güle yürek ile bağlıdır.
Kimse bilmez yarasını saklıdır,
O yaraya bir gül lokman olandır.!

16 Nisan 2013
01.20
İstanbul