İnsanın çocuğu ile övünmesi kendisiyle övünmesi demektir. SOMERSET MAUGHAM
Paylaş
KİTAP
MÜZİK
ATÖLYE
ZİYAN-I İNSAN
Rıdvan Yıldız şair
0,0 / 0 kişi ·0 beğenme · 0 yorum · 765 okunma
 ZİYAN-I İNSANBiz olmasak kim doldurur resim çerçevelerini Tabiat kime sunar eşsiz kölelerini Çıraklar gibi acemice yok ediyoruz dünyayı En büyük yargıcı insanın mahkum-u vicdanı Gün gün ışıklar sönüyor yürüdükçe Her gün bir parçamız ayrılıyor büyükçe Çiçekler açmıyor zararlı yolumuzda Aslında kalbimiz de var korkumuz da Şehirleri yakıyoruz seherden önce Gece yuvasızlar yurtsuz ölünce Ormanlara düşman olduk yalnızken Ziyan-ı insan dünyaya batan diken Ve toprağın kanadına sığınırız acımızdan Yine ona döner ona sarılırız derdimizden Kim bilir kaç yıl geçti böyle zararla Yalan yanlış ne ararsan ziyan-ı insanda Anlamadık biz doğanın kıymetini Erkenden içtik pişmanlığın zehrini Bilinmez bu yoldan gelip ve giden Dünyada düşürme iyiliği dilinden… 01.05.2010 |
Şiiri Değerlendirin
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
ZİYAN-I İNSAN şiirine yorum yap
Okuduğunuz şiir ile ilgili düşüncelerinizi diğer okuyucular ile paylaşmak ister misiniz?
Yorumlar
Bu şiire henüz yorum yazılmamış.
Şiir Künye
Kayıt Tarihi
: 15.4.2013 17:15:14
Puan
: 0.0 / 0 kişi
Okunma Sayısı
: 765
Yorum
: 0 yorum
Beğeni
: 0 kişi
Şiiri Beğenenler
Popüler Şiirleri
MENÜLER
YENİ ŞİİRLER
EDEBİYAT DEFTERİ
Sitemizde daha iyi hizmet verebilmek için sitemizde çerez kullanılmaktadır.