1
Yorum
1
Beğeni
0,0
Puan
1859
Okunma
Sessiz sessiz koparılırken yerinden
Kimine hüzün getirir kimine huzur
Sonbaharda koparya yapraklar bir bir
ait olduğu yerinden,kopmasın istersin ama
durduramazsın o gerçeği
Çırılçıplak kalır ruhum idama mahkum edilmiş
Yelkovan akrebi geçmiş bir saat daha
geride kalmıştır
Ömrüm takvim yaprağında,bir gün daha
kopmuştur
Yalın ayak ömrüm takvime sormuştur:
Neden? Neden?
Sen koparılınca gözlerim ağlamaklı olur
nefesim daralır
Yüreğim küskün olur
Üzülür takvim yaprağı;
ben koparılmaya mahkumum
kendimi size feda etmişim
ben koparılmaya mahkumum
sizde o günü yaşamaya...