çaresiz...
Bir satırda mı anlatayım
Yoksa satırlar dolusu kitapta mı Sazla sözle mi anlatayım Geceden kalma sensizliği Fırtına sonrası şehir gibiyim Sokaklarım yağmurdan ıslak,bomboş Birkaç evim yıkılmış Çaresiz, fırtınadan saklanan insan.. Uçurum kıyısına gelmiş bir ağaç gibi köklerim dışarda Gözlerime hapsolmuş dünya, bir çocuk elinde ufalanmış toprak gibi Yüzümde senden kalma gözyaşı Ağzımda acı bir tat Nasırlı ellerimle yoluyorum yerden papatyaları Bir ara yayımdan geçen küçük kız çocuğu gözyaşımı siliyor senin yapmadığın şeyi... |