YÜREĞİMİZ ŞAHİT
Gözlerine baktığım her anda...
biraz daha sana karışıyorum. yüreğinin sıcaklığı ısıtıyor beni yanıyorum kavruluyorum azar azar düşlerim arsızlaşıyor gecelerim yenik düşüyor hasretine safaklar hep senin için doğuyor güne. kokunla açılıyor gözlerim zamanı öldürüyor yine sana koşmak için ayaklarım bazen hüznün gölgesi düşüyor üzerimize gözyaşları yağıyor damla damla esaretimizi hatırlatıyor acımasızca yine gözlerine bakıyorum o anda okuyorum içinde saklı ne var ne yoksa bilirsin, sen anlatmasan da bakışlarının dili çözülür benim Aşkımla Bırakalım gerçeklere kör olsun gözlerimiz. sağır edelim kulaklarımızı. duymayalım, sözde doğru olan yanlışları. durduralım, benliğimizdeki savaşları. değil miydi ki hayat; mutlu olunan anların toplamı buna yüreğimiz şahit olmadı mı... unutalım o zaman bütün gerçekleri bırakalım dışarıda herkesi hayattan anlar çalalım yalnızca yaşamak için ’birbirimizi’.......... /NergizA/ |