Susuyorum

B’aşka s’özüm yok anla...
Kaybettim s’aklımdakini
Neyim varsa ardın sıra...
Bu şiir şerefine canım
Beni hep iyi hatırla...

Kac kez önünde egildigimi
Unut mesela...
Icinde var olmayanı dilenen
Aşk dilencisi yok artık !

En son gidişindi sanırım
Ne kolay kovmustun
Y’anıldıgini söyledigin kapından...

Intihara meyilli gözyaşı
Düştü,bilemedin ardından...
Ici içine habersiz aktı
Boğuldu sevgisizlige yeniden...

Bu (sevgi) dilenci (si)
Aslinda ne onurluydu
Sahip oldugu tek serveti
Sende dilenirken kaybetti...

Uzun lafin kısası
Y’anılmıştın değil mi ...

Oysa dillenmeyen
Ne cok söze g’ebeydin...
Varligin içime sığmaz
Sen benim biricigimdin...

Bir sözünle hayat bulur
Dudagin kıyısında
Gülüşüne hayat derdim...
Arzulardim her animda
Ulaşılmaz kelebegimdin...
Gel de(sen )... ol de(sen)...
Nefesinde bir soluktum...
Dedim ya sen benden öte
C’anımdın...

Bu aynanin
Ben tarafimdan yansıması
Hep aydınlık guzeldi...

Sen tarafinda görünen
Kocaman bir hicti(m)...
Diline yansımış senin
Aldanmisligindi...

Bu şiir şerefine
Gözün yudumluyorum ...
Tenin degiyor dudagima...
Gülüşlerinden öpüyorum. ..

Sevdim ulan sevdim işte
Sende hicligimin şerefine
Bir Şiir daha kaldırıyorum...

Sanma ki mücadele etmedi
Kac özürle aman diledim...
Olmadı...
Yenildim işte
Zaferin kutlu olsun...

Sesim, nefesim, şiirim...
Y`anilmisliginin şerefine
Kendi icimde Ölüyorum ...

Metin Konak

Siirime nefes olan dostum SESSIZ PERI´ye sonsuz tesekkürlerimle