YAZMAK GELIYOR ICIMDEN...
YAZMAK GELİYOR İÇİMDEN
Yazmak geliyor içimden Gönlümden geçtiği gibi… Hiç yaşamadığın,hiç yaşatamadığın Duyguların özlemiyle yazmak… Ya da derinden hissettiğin, Yaşadığın duyguların özlemini Tekrardan duyarak yazmak… Yani kendince... Yani yiğitce... Sonucunu pekte önemsemeden, Yada beklemeden karşılıgını Cümlelerindeki zerzenişin… Ama yazmak işte… Hissettiğin duyguların sende yarattığı Kırgınlığı barıştırırcasına yazmak… Vede açılarınla tatlı bir ikiliymiş gibi Dans ederek yazmak... Kurduğun her cümlede kendini bulmak... Korkmadan...çekinmeden... Bir başına... Ve bilmek... Okuyanın bir sıcak tebessümü yetecek sana... Göremesen de, bilmesen de... Oda kürek çekecek belki de duygu akışında... Tebessüm edecek yüreklerin verdigi haz ile Doyacaksin sen kelimelerinde... Dile gelmeyen yüreklerin Gizli gözyaşları olacaksın mısralarında ... Sevgi dolu yüreklerin Aynası olacak her bir cümlen... Yani okuyanların Kendini bulduğu bir özlemle yazacaksın... Sonucunu pek de bilmeden... Pek de önemsemeden... Vede sonu gelmeyecak Cümleler özlemiyle yazmak... Yani kendince... Yani bir başına... Yani korkusuz... Yani yiğitce... Metin Konak -yigitce2007- |