Kapanmayan
Seni unutmanın mümkünlüğünü söyle bana
Damarlarımdan taşan kanım gibi Aktıkça kaybol ruhumdan Seni düşünmek ölüm Seni düşünmek yangın bana... Her gece biten bir sigara paketi misali Buruşturup atıyorsun bedenimi Sıza sıza , ince ince Hissediyorum gittiğini Uzaklaştıkça bedenin benden Bir kaç şehir öte sadece Duyuyorum nefesini hala Boynum sıcak ... Gel hala derinden yanarken Vuslat girdi koynuma Kavuşmuyor yakam Yorgan soğuk Odam soğuk Sensizlik soğuk ... Gece girdi koynuma Uykusuz , ağır , miskin ... Kaybolmuyor izin . Acıtıyor yaran ! Derinlerde bir yerlerde ; Tıpkı senin gibi ... Sert , acıtan , kapanmayın... |
yangına körükle gider sensizliğin üstüne,