Çay ve Ankara
Ankara sisli bugün çaya teşne dudaklar.
Yeknasak sabahların civelek gelini çay, Sineden bungunluğu berrak gamzesi paklar. Fokur fokur çaydanlık tahta baraka saray. İsli çaydanlıktaki tılsımı kimse bilmez. Sükutunda ikrarı taşıyan yorgun derviş. Ufkumuzdaki pusu çaydan gayrı şey silmez. Cerenlerin gözünde buğulanır meneviş. Nazın şerhini yapar suya demlik haz ile. Havaya rayihası yayılır demli çayın. Ankara ikliminde çay tüter niyaz ile. Gözleri çekik olur bu mevsim dolunayın. Güvercinler sekerken gül misali andırır. İnce belli hazallar nazı işler zamana. Ankara bu hâliyle şehirler kıskandırır. Çayın sureti siner buğu buğu her ana. Efkârlanır semaver sevdası düşer dile. Sinesindeki sızı yalnız kendini yakar. Emanettir yüreği bu demde karanfile. Hüzün ile meserret aynı mecraya akar. Ankara, 10.04.2013 |