ŞAİR DEĞİLİM BENŞAİR DEĞİLİM BEN Solumda bükülen devşirme bir sancının başkaldırısında buldum seni Öylesi isyankar gülüşler beslemiştin ki, teninden düşen bir daha iflah olmazdı En çokta aşkının bu can acıtan pazarını sevmiştim meğerse… Aşkının kûtsiyetinde acı ve hüzün baş tacıydı Öğrendiklerimden pay çıkaran dilim hep bunları yazdı Anladım ki, her şiir doğuranın aslı şair değildi Ve ben sevdalıyım diyen her kalem, kağıdın gönlünü çelemiyordu. Bunca zaman bilemedim işte! Kalem miydi aşık olan kağıt mı? Yoksa, onları buluşturan mor yüzlü heceler döken, mürekkep miydi her şeyin başı? Şair değildim ben Ne de bir şiirdim, sevgilinin dudaklarından damlayan Ay’ın gün görmemiş tarafına uzanırken gözlerim Islaktı hep ruhum… Şimdi bir yolcuyum Kendi içimden kalkan vapurlara binen Paslı kokusunda geçmişin, geleceğe kucak açan Üstelik çokca kırmızı hikayelerim var Uğruna methiyeler dizdiğim Sonrası tümden yalan çıkan aşkların, çalınmış zamanlarında Ağlayan hayal kırıklıklarım var Eskisi kadar kaygılanmıyorum Ne de yalnızlık korkusu besliyorum iç seslerimde Her şey kendi dingin akışkanlığında Ruhumun ara ara çoşan felsefi dalgalarında Bir Ben’de Ben’ler doğuran Çoğul kişiliklerde soluyan benim Benim bedenim … Bugünlerde yüzüm gözüm söz Nereye uzatsam elimi birkaç harf çıkıyor karşıma Cümlelerimin cepleri delik deşik Sanırsın kelimeler geçmiş içinden, parçalamış ciğerlerini Saçma gibi saçılmış her yana alfabemin çocukları Kimi arsız, kimi utangaç… Kimi isyankar, kimi şifakar… Yapışmış dilimin ensesine Ruh emici Ses olma arzusuyla gırtlak yollarına düşmüş Bir garip besteci Şair değilim ben Kağıdın beyaz tenine bûse kondurmuş Bir damla mürekkep… Öylesi işte! Damlaya damlaya söz olacak Harf harf şiirin koynuna yatacak Ki, yıkasamda elimi, dilimi İçime giden bir yol mutlaka bulacak Her dem bir harf bulutu Göğsümü kalembaz sağnaklarında Sınayıp, sınayıp duracak. 02.04.2013 NURGÜL OCAK ŞİİRİMİN, SESİNDE KENDİNİ BULDUĞU NEFES SEVGİLİ HASAN KARAŞAHİN’E TEŞEKKÜRLERİMLE ! YÜREĞİN SOLMASIN ŞİİRİ DOSTUM ... VE SİZ OKUYAN,YORUMLAYAN SEVGİLİ DOSTLARIM! |
"Şair değilim ben
Kağıdın beyaz tenine bûse kondurmuş
Bir damla mürekkep…
Öylesi işte!
Damlaya damlaya söz olacak
Harf harf şiirin koynuna yatacak
Ki, yıkasamda elimi, dilimi
İçime giden bir yol mutlaka bulacak
Her dem bir harf bulutu
Göğsümü kalembaz sağnaklarında
Sınayıp, sınayıp duracak."
şiir güzel, yorum güzel, şiir dayanışması çok daha güzel.. içtenlikle kutluyorum.. teşekkürler..