Sevginin potasında, ezsem kuru kibiri
Acep beni anlayan, çıkar mı candan biri
Şimdilerde meydanlar, namerdin cirit yeri
….....Sevgi nedir? Bilen yok, sadakat dilde kaldı
….....Kuru kalabalıkta, tek kalınca anladım.



Olan kendine olur, yanarsa bağrın yanar
Yaralar depreşince, bazen içerden kanar
Giden yolunda gerek, belki yılda bir anar
….....Gönül bahçelerine, ayrık otları doldu
...…..Sabır, sadakat ile, hep yolunca anladım.



En karanlık gecede, aklın nurunu yaktım
Tebessümlü gözlere, güneş misali baktım
Nefsin naralarını, kör kuyuya bıraktım
….....Eski sevdalar diye, aklım maziye daldı
...…..Hakikat ummanına, tek dalınca anladım.



Ulvi duygu yerine, şimdi günlük oynaşlar
Kale gibi özlerde, çıktı yerinden taşlar
Bakışlar sahte şimdi, oynar göz ile kaşlar
...…..Gönül bahçelerinde, o gonca güller soldu
...…..Bahisler sevdalara, oynanınca anladım.