Gemilerin sevinç çığlıklarıydı sanki bağıran
yanıp sönen bir deniz feneri durmadan gecelerin içinde seviniyordu ilk defa yıldızına sarılmış hilal o muhteşem elbise üzerinde daha bir güzel ve de huzurlu görünüyordu..

Aşklar önemliydi artık yaşanılan hayat her an her nefes kıymetli idi, insan bedeni bir hiç olmamayı yazmıyordu sayfalarında..
gerçekti yaşamın tadına varılan içilen bir yudum su bile huzurdu koklanan,yokluk pençelerini uzatsa bile yinede her şey çok güzeldi zorluk denilen savaş acıları emilirse içinde..


GEMİLERİN SEVİNÇ ÇIĞLIKLARI

Derin denizlerin karardığı anda başlar önemlidir görevi
Kulenin en tepesinde ışığıyla seslenir tüm kuvvetiyle
Gemileri bekler karanlığı bozan güneşe kadar eteklerde
Gizlice göz kırpar o an okyanus güneş sevişince..



Güneş ufalır bazen bulutlar mı kızar? bir şeylere
Dalgalar kırbaç elinde fırtınalar acıtır o an delice
Suskun gündüzlere söyler o geceler dilinde
Vururken dalgalar sadece gemilere anlatır gizlice...



Gündüzleri susar o hiç bir şey söyleyemez sessizlik dilinde
Sadece bulutlara yalvarır yakarır şu fırtınalar olmasın diye
Rüzgar o an dalgaları bir hışımla eteklerine vuracak olsa bile
Gecelerde gülümser bıkmadan el sallar o giden nazlı gemilere..






OKYANUS EN BÜYÜK DALGALARINI YOLLASA BİLE

IŞIKLARINI YOLLAR ÇÜNKÜ BİR SEVDA SAKLIDIR İÇİNDE

GEMİLER SEVİNÇ ÇIĞLIKLARINI ATAR ONU GÖRÜNCE..


ADIM ELEFTHERİA BENİM ÖZGÜRLÜK YAZAR OYSA MOTTOSUNDA