NASIL DİYEBİLİRDİ...
halime bakıp üzülme adam
bakma yüreğimden düşen parçalara olsun ... ezilsin ayaklar altında AŞK. bırak... sende yaşayım cenneti de cehennemi de. dert etme kendine gözyaşlarımın denizini sen kendi ellerinle bırakmadın mı ? yine de kızma sen ellerine öfkelenme diline susturma sakın yüreğinin sesini bağır bağırabildiğin kadar korkutmasın seni şehrindeki kasırgalar. bilirsin vakti gelince dağılır bulutlar gök yine maviye çalar gözlerinin elasına yine güneş doğar. korkma...! aç pencerenin perdelerini ışık yeniden girsin küf kokan odana dön, bak aynaya tarak vur yeniden kirli sakalına otur kenarı kırık masana al dolabından yeni bir sayfa karıştır nefesini yeni bir masala kus içindeki kararmış düşlerini sil kirlenmiş renklerinin üzerini doldur yeniden umutlarla kalemini ---------dedi kadın...! dile kolaydı kolaydı da, sildiğin izlerini taşırken, yüreğindeki acısıyla nasıl diyebilirdi ki sana: BENİ UNUT.....! sussa, dili kanar. konuşsa, seni yakar. kadın gidemedi şehrinden biliyordu; dilinin kurşunlarıyla defalarca vurulacaktı . işte... içindeki senli cennetinin cehennemini böyle yaşayacaktı. Adam...! ister duy beni, ister kapa yüreğini, istersen öldür beni. ben zaten gömmüşüm sensizliğime kendimi....! /NergizA/ |