sahne ışık ve alkışlar
her şeye rağmen
bir şiir daha yazdım sanki anlamı varmış gibi kelimelerle hunharca oynayıp çekip vurdum kendimi bir elim bıçak bir elim astar bir elim çivi tünellere hiç takmadığımı biliyorsunuz siz biliyorsunuz aslında ne çok sevdiğimi bazen böyle bilirsiniz bildiğinizi bilmeden sisli havada tanıdık bir silüet kadar suratsızdır yani biriktikçe sirkesini delen çöp kutusu en bilinmeyen çorbalardan ve ahçılardan uzak sanki maharetmiş gibi yapıyorsun bir akşamı daha şairlerden silen şiirler kadar kibirli ardını getirememenin korkusu hiç başlamamak özlemi. ve mısralar biterken içinde pişmanlık duygusu bir geceyi daha aldattığın nice bakışlar kapanır gözler ve perdeler açılır bir sahne, bir ışık ve bir alkış. 05.04.2013 |