KALBİM
Niçin böylesin a kalbim?
Vermeyi bilirsin! Almayı bilmez? Sen herkese duacı Kendine bedduacı mısın? Ne olur biraz da... Kendi üzerine titre! Bir daha mı gelecek? Bu dünyaya cancağazın? Ah o üzülmesin! Vah bu büzülmesin! Diye hep gözlemdesin. Biraz aynaya baksan... Saçlarına yağan karları göreceksin! Sen böylesin işte kalbim Böyle gelmiş,böyle gidersin İncitmekten ödün patlar herkesi Keşke hep de incitilmeseydin bari Karışma artık etliye sütlüye Ne hali var ise görsün alem En ala demlerin geçti gitti Dem şimdi bu dem mi ki? Boşver aldırma hüzünlü geçmişe Sen şerefli tavrından ödün vermedin! Ama eskiden nasıl güzeldin İşte yine de aynı aynasın Sevdiğim canım a kalbim. 09.12.2007. Osmangazi-İzmir. |
kutlarım
güzeldi çok
duyguları eleştiren
kendiyle yüzleşen bir şiir
haz duydum okumaktan
sevgi ve hürmetimle