Koyu surYazın bana şiir Dökün içimdekileri satırlara Biri bana yardım etsin Bu boşluktaki ruh bozuntusuna Yorgunluğuma söz geçiremedim Dinlenmesi gerekken koşuyor uzaklara Hıçkırıklarıma az kaldı Birazdan başlarım yine ağlamaya Sustukça içimde surlarla bölündü anılar Korkuyorum artık tanımsızlardan Hayatım nerde göremiyorum inan Bana denilenleri duyamamışım bir an Ölü ruhuma hareketli bir kılıf Nefes alışımı hissediyorum demem Bu bunalım değil biliyorum Bildiğin ne diye sorma orda susuyorum… |
isyanı şiirleştiren kalemi
sevgi ve hürmetle