Renkten Renge Bürünürüz
Renkten renge bürünürüz,
Bazen sevgiye, bazen mutluluğa bazen de kedere bürünürüz. Kadehlerimizi bazen hüzünle, bazen de mutlulukla doldurup sarhoş oluruz. Mezemiz anılarımız, bakışlarımız, geride bıraktıklarımızdır. Yanımızda olmayan dostlarımız, ölümsüz sevdalarımızdır. Düşlerimiz onlarındır, sevgilerimizin arka bahçeleridir. Ekmeğimiz mertliktir, yiğitliktir, onur kapımızdır. Hürlüğe açılan yolda andımız biridir. Adı da Sevgidir. Irkımız yoktur bizim, özümüz insandır, Renkten renge bürünürüz, başkasında görünürüz. Mevlana’ya bürünüp, Yunus’ta görünürüz. Renklerimiz farklılıklarımızdır, zenginliklerimizdir. Hakka ulaşma yolunda imtihanımızdır. Yunus YILMAZ |