1
Yorum
1
Beğeni
5,0
Puan
1206
Okunma
Şurama batıyor gece,
Tam şurama; dilimin ucuna...
Bezen de yastığıma,
Bazen de yorganıma.
Rüyalarımı hiç demiyorum.
Battıkça batıyor mideme,
Yediklerime, içtiklerime,
Sevdiklerime batıyor gece,
Uyutmuyor kimseyi.
Onlar da beni uyutmuyor.
Uzadıkça uzuyor gece,
Şahmeran gibi, Manas gibi,
Kobani’den buraya uzanan
Roni’nin puşusu gibi.
Uzadıkça uzuyor gece,
Nemrud’a, Gabbar’a,
Doğubayazıt’tan Qamişlo’ya kadar.
Uzattıkça uzatıyor elini, gülüşünü,
Bazen de sopasını, üveyliğini...
Uzadıkça uzuyor gece...
Yunus YILMAZ
5.0
100% (1)
Cevap Yaz