ZEMHERİ BİZİM KÖYDE -1982-ERZURUM UN KIŞINI ANLATMAKTADIR
DEĞERLİ ŞİİR DOSLARIM ŞİİRLERİMİ SON AYRILIK KİTABİMDAN OKUYA BİLİRSİNİZ
ZEMHERİ BİZİM KÖYDE -1982- Örtünmüş karanlığı zehir soluyor gece Akşamlarda zemheri bizim köyde bilmece Ayaz bilenmiş bıçak yerler dövülmüş demir Dağlar sindi soğuktan tepeler kaldı cüce Hüzünlü karatavuk ağustosu arıyor Çil horuz sabırsızca sabahı çağırıyor Çaylar nehirler tutsak buzdan gömlek giyinmiş Göklerden yeryüzüne beyaz bir dünya inmiş Harfiyen uygulanmış inen ilahi emir Uzun Selvi ala çam kristal gelinlik giymiş Sizde buyurun Gelin gökyüzünden yıldızlar Pasinler ovasında mevsimlerin düğünü var Gündüz gümüşten satır gece keskin ustura Zemheri Erzurum’a buz devrinden hatıra İnsafsız kara yelde vurgun yedi küheylan Fırsatçı acı poyraz tüy döktürdü katıra Gökyüzü çivit mavi yıldızlar cam yeşil Ufuklar kadifeden ipek halı döşeli Karabaşa köşk saray bizim eski odunluk Boz benekli serçeler samanlıklara konuk Koca kurt gökyüzünden yağlı kuyruk bekliyor Aç tilkilerden başka sokaklarda kimse yok Çekmiş beyaz yorganı uyuyor canlı cansız Ağaçlar içtimada tam tekmil ve noksansız Fukara inzivada dilenciler duacı Meyhanede dert yanmış tövbe etmiş yalancı Pos bıyıklar buz tuttu sakal kesti yolcular Palan döken kervanlar zemheriden davacı Nöbetçiler bronşit devriyeler zatürre Doksanlık ihtiyarlar döküldü teneşire Annesi Sibirya’dan kutuplarda evlendi Balayı yapmak için ta bizim köye geldi Saçaklar ışıl ışıl avizeler elmastan Yaşmak çekti konaklar camları perdelendi Fakirlere gardiyan zenginlere mübaşir Taht kurdu bizim köyde istenmeyen misafir Kayboldu kılavuzu çığ götürdü rehberi Susturdu kavakları uyuttu söğütleri Açma kapı bacayı zemheri girer eve Panzehir oldu bana annemin öğütler Anne sütten kesildi bebeği aç kundak Muhittin gördü yazdı ayran dondu çanakta |
esenkalın