hüzünlü yaz
HÜZÜNLÜ YAZ
Ey huzur güneşi ey nurun özü Eksilmeyen eskimeyen hakikat Gizlinin saklının parlayan yüzü Ey İlahi gerçek asil nasihat Sık silkele bütün azalarımı At bu acı zehri iliklerimden Ağrıt incit acıt cancığazımı ıstırap çekilsin kemiklerimden İçimi kemiren bir marazım var Kesiyor türaptan ayaklarımı Bir hayası zebun edebi murdar Bal sürüp kirletti dudaklarımı Bu yara içimde ölümsüzleşti Can fakir fukara Ruhum yoksul aç Cürmüm irileşti derdim devleşti Şu zonklayan başım sukuta muhtaç Nevbahar gecikti hüzünlü bu yaz Sesi duyulmuyor göçmen kuşların Gönlüme kırağı düşürmüş ayaz Kanatları düştü kırlangıçların Misali ahval bu söze ne gerek Acım ağır keskin hicranım taze Ölümden ötesi yokmuş diyerek Bütün umutları döktüm denize Muhittin Laçin ( Misali ) |