Kaçaklığımın Dar Vakitleri
ilkin gözlrinden kovuldum
kaçaklığımın, sürgünlüğümün bu dar vakitlerinde, gözlerindi bana yataklık eden suç ortağımdın artık benim. küf kokulu kompartımanlarda ürkek bi kaçak telaşıydım. sana çıkıp gelmeyi düşlediğimde hep gururum dikildi karşıma. derğahın duruydu senin yalınayak girmek gerekiyordu kapından kutsaldın sen en çokta beni kovduğun gözlerin kırdım işte gururumu kapındayım işte hepten çırılçıplak içimdeki bayağılıklar, onca yıpranmışlığımla ben arınamam artık kirlerimden arınmış olsam tanrıların sayısı artardı her geçen gün... |