ERENLER
Perdesiz saz ile düştüm yollara,
En yüksek perdeden çaldım erenler. Külünk vurdum sarp dağlara bellere, Bir Şirine Ferhat oldum erenler, O yar kokusunu almış kekikten, Hasretim katmerli zülfü dökükten, Haberdar mı gönlümdeki sökükten, Sinemi aşk ile deldim erenler. İlkbahar gelince depreşti derdim, Gurbet eller oldu vatanım, yurdum, Sevda tezgâhında çileler ördüm, Sabırda selamet buldum erenler. Umudum süzüldü hayalden öte, Gönül vuslat dedi girdi zahmete, Açıldı ellerim Hakk-ı rahmete, Tasavvuf nehrine daldım erenler. Gitmedi yakamdan feleğin eli, Urbalar giydim ya sarmadı beli Kimi derviş sandı kimisi deli, Oturup halime güldüm erenler. Metin’im bakar mı kıyı, kenardan, Can sakınmaz muhabbeti sunardan, Kırk yıldır gönlüme akan pınardan, Sanmayın aşk ile doldum erenler, |
Yüreğin gam keder dert görmesin İşaallah.
Selam ve muhabbetlerimle dost...