KIRIK DÖKÜK LİMANIMDAN KALAN
Bir liman çizdim tûvalime..
Eski birde gemi.. Hüzünlü bir sonbahardı.. Yaprakların kenardan kenardan süzüldüğü.. Kendimi çizdim limana.. Ağlayan bir genç kız.. Boynunda gri bir kaşkol.. Ellerinde moru gitmiş eldivenler.. Ilık rüzgarlar esiyor kızın saçlarına.. Savrulmuş öylesine.. Perçemleri gözünün önüne düsmüş.. Gemi yaklaşıyor limana.. Kızın yüzü daha da asılıyor.. Anlaşılıyor, aşk acısı çekiyor.. Gideceği belli buralardan.. O da ne! Bir erkek beliriyor ordan.. Sanki uğurlamaya gelmiş sevdiğini.. Üzerinde koyu yeşil,ince bir gömlek.. Sacları dağılmıs.. Hafifde kirli sakallı.. O da acı cekiyor işte.. Erkek kızın yanına gidiyor.. Kısa bir konusma geciyor aralarında.. Buruk bir gülümseme.. Ayrılık vakti geldi işte.. Vedalaşıyorlar.. Gemi limana yanaşmış.. Kız dönüp gidiyor.. Oğlan güçlu görünmeye çalışıyor.. Kız direncini kaybetmek üzere.. Ağır adımlarla ilerliyor gemiye.. Gözleri dolmuş.. Bakmıyor arkasına, bakarsa gidemeyecek.. Kız biniyor gemiye.. Gemi kalkıyor limandan.. Oğlan bakakalıyor ardından.. Kız güverteden oğlana bakıyor.. Tutamıyor ikiside gözyaslarını.. İçi yanıyor ikisininde.. Öyle işte.. Sevende,sevilende acı cekiyor ölesiye.. ♥♥♥ (TUĞBA GÜNAY) |