Hangi rüzgarlar savurdu,hangi rüzgarlar beni bu topraklara sürdü,bu nasıl bir şeydi?doğduğum yerleri ardına bırakıp gitmek,her şeyim oysa Atina da idi benim..

fakat ben burada mutluyum kendime ait bir dünya şu bahçeye bakan odam da zoraki bir evlilik sonrası her şeyden kaçtığım sığındığım gençliğimi acı tatlı yazdığım bu ülke..

Her şey uzaklarda anı olarak kaldı yaşlanıyordum artık gençliğim el sallıyordu arada bir yerlerden

Yollarında şimşir aralarında bir dolu çiçekleri olan oldukça büyük bir bahçe ufacık havuzu sesinde huzur bulduğum tek yer,

Arada sırada çıksam da koşa koşa sanki beni bekliyor heyecanın da..kuşlar bile beni görünce bir şeyler söylemek istiyorlar sanki..


Kedi bile güceniyor arkamdan korkuyorlar sanki adımlarım da bir daha gelmeyecek mi diye...


Ve de sen benim değerlim aklımın bırak dediği zorba kalbimin tutsağında kaldığın adını sevda hecelediğim asker..

bilemiyorum ki niye yazıldın sen bana ?hiç kimse olamadı her zaman ret cevabı veren ruhumda

Bedenlerimiz olmadı bizim asla da olamazdı ruhlarımız vardı sadece büyülü olmasının sırrı belkide buydu aslında..kirlenmeden tertemiz kalacaktı her zaman sayfalarımda..


Ve ben bir Katolik olarak ;
evliliğim olmayan kişiyle ellerim bile asla tutaşamayacak idi ,boşanmak bizde yoktu,bir müslüman ile evliliğim asla ve asla söz konusu bile olamazdı..başkalarına aittik biz artık yapılacak hiç bir şey yoktu ..


Ama bıkmadan

Beni çağıran karabiberim gülerek anlattı bıkmadan hikayelerini...moral oldu hep o tatlı sesi...dolu dolu yaşıyordum seninle yazan hikayelerimizi..

Kim o deyip durmasana
RE,,leri yutan kız yok mu işte o hani..


O ’RE’ LERİ YUTAN KIZ
TRABZANLARINDAN KAYARDIK KAPI ZİLİ ÇALINCA HANİ

Zor sorularda boğulmadan çocuksu gülüşlere sarılan
Dünyanın serdiği acıların harferi mürekkebinde yayılan
Tek bir sözün içinde sesini duymak telaşında şaşıran,
Kalbimin saraylarında gencecik o bakışlardı saklanan


Resimler,mektuplar,günlük tuttuğum şu sayfalar
Yok bugün hiç bir şey yazmak yok saklanın anılar
Ufacık bir kibrit alevi çakayım kaybolun artık acılar
O evin trabzanlarından kayarken geri akar mı sayfalar?

ŞU ’RE ’LERİ YUTAN KIZ YOK MU HANİ
OYDU BENİ HAYATA DÖNDÜREN SANKİ..


ELEEFTHERİA BENİM ADIM OYSA ÖZGÜRLÜK YAZIYOR DU MOTTOSUNDA

ELEFTERİA GÜNLÜĞÜ