Sefil Aşık
Çiğ düşmüş parmak uçlarına bu sabah,
Üşümüşsün, üstünde bir palto, altındaysa yırtık bir pantolon. Dünya, hayat en acımasız yüzüyle yüklenmiş bugün üstüne Yok olmak istercesine uzanmışsın bir köşeye. Yeşil gözlerindeki ışık yavaş yavaş sönmeye başlamış, Şimdiden teslim olmuşsun bu iğrenç hayata. Direnme gücünü yitirmiş, yenik düşmüşsün tüm haksızlıklara, Şimdi eski mutlulukları mı arıyorsun sokaklarda? Boşuna arama hiç birşey bulamazsın, Ne şevkat, ne sevda, ne de mutluluk... Elleri bomboş kalıveriyor insan bir anda, Ardından sen yanarken, unutma! Hala dönüyor dünya. 15/03/2010 10:00 [Mehmet Kılınçdemir] |