KUMRU
Kumruydu adı,
Üzüm karası gözleri vardı, Kumru seher yeliydi, Bin turnaya bedeldi. On dokuzundaydı, Dünyada yoktu eşi benzeri, Aşıktı ona meçhuldü ismi, Mahallenin delikanlısıydı. Süzülürdü deryada, Herdem açan bir yasemin idi, Herşeyin en güzeline layıktı, O, Sadece Ona Fi idi. Dalda açan goncaydı, Mücevherler sönük kalırdı, Sesini duymak pek nadirdi.. Üzüm karası gözlere canlar fedaydı. Hayf ki ne hayf, Eyvah ki ne eyvah. Kumru’yu verdi babası, Zalimin tekiydi.. Kumru idi bu, Sesi çıkmadı, Saygıydı, hürmetti, Kumru ele vardı... Kumruydu adı, Üzüm karası gözleri vardı, Kumru seher yeliydi, Bin turnaya bedeldi. |