İNANMAK
İnanmak isterdim sorgusuzca
Kapıyı açıp uzanan ele kayıtsızca bakmak isterdim Ve derdim ki yakaladın beni Gözlerinde yüklü idi anlam Lakin elleri titrekti uzatırken Sesi kısık ve buğulu Çaresizce sevmekten bıkmış Geleceğini tümüyle yaşamış bitirmiş Biçare hüzünlü bir akşam Kendini sorgulamış sabaha kalır mıyım? Elbet kalırım demiş lakin, içinde bir his Yemiş durmuş kendini, inandığı değerler uğruna Y.SEZEN |