ANLAMAK
ANLAMAK
Gözlerinde öğrendim hayatı Şuurlu şereflice yaşamayı Emindim herşeyden ama.. Sonu hüsran olmamalıydı Hedef çok yakındı oysa Bir anlık nefes almak gibiydi Her nefes alışımda anladım Sonun bu kadar yakın olduğunu Tüm yaşanmış zamanın kötü mahsülü Tüm geleceğin çirkin yüzleşmesi İnsanlığın bu kadar alçaldığı çaresizlik Bir anlasaydın paylaşmayı,bir anlasaydın. Hayatın ta kendisidir nefes almak, Bir nefeste çekersin o kadar kahrı. Ve bir kahır hayat demektir anlayana. İmkansızlıklar anlamlandırır hayatı. Ama sen anlamazsın bu hikayeyi Senin gözün kör olmuştur Rotasız gemi misali sallanmaktasın Özün yok olmuştur,anlamsızlık içindesindir. Y.SEZEN |
İnandığımız değerlere özellikle örnek alıp takip ettiğimiz suratlara öyle sahipleniriz ki. Artık o bizim için bir modeldir hayatta. Ancak bu inancın ve değerlerin ayaklar altına alınmasında ki bu örnek aldığımız kişi ise, işte o zaman hayat tüm şevkini kaybediyor içimizde. bu sevgili olur,dost olur,arkadaş olur vs...
Şayet sevgilinin ise bu model,bu inanmanın şahane tasarımı bağlılık,en çok onun ihaneti ve tutarsızlıkları çoğaltıyor ve daha baskın kılıyor öfkenin sitemine dizeleri. ve tabi boynuz kulağı geçmiş oluyor sadakatten yana.
kaybedilmiş kutsal maneviyatın ve içindeki pırıl pırıl bir hissiyatın körelmesi dile getirilmiş... sevgilnin izleri artık öfkeye bulaşmış son satırda.
sevgilerimle,
cemoz-