YETER
Şu geçen ömre yazık ve aldığın nefese
Kalbinin derinlikleri o kadar boş ki Mecalim kalmamış konuşmaya Takatsiz düşmüşüm yollara İnsanlara değer vermek mi? Ne kadar güzel bilsen insan olmak Yaşadığımız mutlu günlerin esprisi Beni unutman olsa gerek Gözlerimizde bütünleşmişti gelecek Gelecek uğruna ne hayaller kurmuştum Senin değer vermemen yıktı dünyamı Talan etti yaktı yanardağ gibi Yeter diyorum bütün bu haksızlığa Yeter artık sevgisiz dünyanın mimarları Yeter artık insanları soyutlamanız Yeter artık bırakın da yaşayalım bizlerde Yeter artık kalpsizlerin sevgisizlikleri Y.SEZEN |
saygılarımla...