ÖdülEdepsiz bir kahve tadıydı Dolu sanılıpta Boş pembelere bavul açtıran Şimdi hangi arsız dokunuş anlar Dur’dan, sus’tan Kelimesi yutulan sessiz feryattan. Anason kokan nefesler Tekrar tekrar yankılanırken çığlıklarda Asilik giyinilmiş artık Tecavüzden kaçamadığında. Bir enflasyon çalkalanıyordu bedeninde O meşhur orospuluğu da bırakmıştı Peruğunu çıkardığında Sönmüştü neonun renkli ışıkları Keşmekeş dünyanın çıplaklığını Kendine kuşandığında. Ah gelecek... Hangi yarışmanın sonuna ödül koyuldun. |