UNUTMA


Yağmurlar yağdığında hatırla beni,
Gözlerin ıslandığında..
İçinde bir keder olur da
Yüreğinde sızlar ya hani inceden,
İşte o zaman o zaman hatırla beni.

Ve n’olur unutma,
Unutma seni çok sevdiğimi,
Unutamadığımı,
Yollarını gözlediğimi,
Unutma..unutma…

Yağmurlar yağdığında hatırla beni,
Gözlerin ıslandığında…
Ve kapıl gözyaşı seline.
Bir sabah vakti ansızın çık da gel, gel...
N’olursun gel...


( ... zamanın eskimeyen bir diliminden..med )

..Zaman muktedirdir insanın yaralarını sarmaya.. muktedirdir unutturmaya.. unutulmak, insanın değişmez yazgısıdır.. bizim yaptığımız şey, her insanın murad ettiği ’unutulmamayı’ dillendirmek, mısralara dökmekten ibaret sadece.. yoksa zamana yenilmeye mahkum sıradan fanileriz biz...

Unutmak geçiverse aklından bir an bile
Her gecen azap olur huzurla yatamazsın
Ömrün bana kayıtlı başka yollar deneme
Bensiz geçen hayata mutluluk katamazsın
Boşuna gayret etme beni unutamazsın


Akarım damarından nakış nakış kan gibi
Dolarım her nefeste bedenine can gibi
Harareti sönmeyen kızgın bir volkan gibi
Ne yapsan da içinden çıkarıp atamazsın
Boşuna gayret etme beni unutamazsın


Sahillere bakınca, benden izler görürsün
Sevdamı hasretine yumak yumak bürürsün
Gücün kesildiğinde hayalimle yürürsün
Kendini ‘unuturum’ diye avutamazsın
Boşuna gayret etme beni unutamazsın


Benim, karanlıklarda dünyanı aydınlatan
Benim, üşüdüğünde yüreğini ısıtan
Benim; hep özlediğin, seni ayakta tutan
Böyle güzel duyguyu bir daha tadamazsın
Boşuna gayret etme beni unutamazsın


İşlemişim ruhuna zannetme ki hevesim
Ne sen mahkum bir kuşsun ne de ben bir kafesim
Hiç solmadan yaşarım toprağında dört mevsim
Açtığın bu sayfayı asla kapatamazsın
Boşuna gayret etme beni unutamazsın

...................................................mürsel emre doğan..8 Mayıs 2012,İstanbul