UNUT BENİ
Sıcak gecelerimin soğuk kadını,
Unut beni, Benim seni unuttuğum gibi unut... Yıllarca, aynı yastığa baş koyduk biz, Yıllarca, yana yana durduk, ikimiz, Amma… Beni tanımadın, anlamadın bir türlü… Hep iki ayrı yurt, Hep iki ayrı memleket olduk birbirine uzak, Birbirine soğuk, birbirine ayaz… Oysa… Her şeye gücümüz varken, Yüreklerimize hapsettik duygularımızı… Bir kez olsun başı boş bırakamadık, Bir kez olsun gözlerime bakmayı, Kadınca bakmayı beceremedin… Bir kez olsun seninle biz, ikimiz, Ruhlarımızı ortaya çırılçıplak, vuramadık gitti… Seninle ikimiz aynı filmi izledik hep, Defalarca aklımıza ziyan tekrar tekrar, Amma.. Seninle aynı kareyi, göremedik, Biz bir cümlede bile aynı anda, Hem fikir olamadık, gitti… Ne acıdır değil mi ? Yıllarca aynı eksende iki yabancı gibi yaşamak… Ve birbirimize tüm benliğimizi, Gerektiği gibi, bağışlayamamak… Oysa ki… Sevilmeye en çok ihtiyacımız varken, Sevgiden yana ne kadar cimri davrandık… Hırpaladık, en hassas hislerimizi, Biz mutsuz geçen yılların, iki mimarıyız… Unut beni güzel kadınım… Unut beni, kan ter gecelerimin soğuk kadını, En güzel duygularımı yitirdiğim karanlık… Biz ikimiz, asla mutlu olamayız, Mevcutken bizde sevgiye dair, bu cimrilik... ________________yorgun kalem... |
sair yüregine hüzünlerde yakisiyor,sevincler de--
ama hayatin her dönemimde bunlar olmuyormu--katlanmak,asmak zorunda degilmiyiz...
seni sevenin cimri olabilecegine inanmiyorum..
yüreginin pencerlerini ac biraz,
umutlarini doldur icine...
yüregine,kalemine sonsuz sevgiler..