İzanı terk etmiş, mantıksız bir serzeniş mi?
umut tantanası, çılgın bir bekleyiş mi bu?

Hani,
Yaprağını erken döken,
ağaçlar gibi üryan,
Çorak topraklar gibi, suya hasret,
Ve son cümlesi,
eksik kalmış bir mektup gibi,
terk edilmiş bir öykü kaldı,
şuursuz dillerde adımız...

Hala,
Duvarları yıpranmış eski evler gibi,
güç kaybeder göğüs kafesim.
Hasretin ağırlığında bükülür belim,
çekilir gibi değil,
nefes kesen, bu sensizlik ...

Terkedilmiş rıhtımlar gibi,
kanıyor içim sessizce...
meçhul zamanlar arşivinde,
Uzatmalı bir öyküye benzedi muradımız.

Nice umutlar biriktirdim de,
korkularına yenik,
sağır ve dilsiz düşlerim,
siyah beyaz kaldı,
mum ışığında titrerken hayalin...
çağıracak sesimde yok, gücüm de,

kendimi tüm çağrılara kapattım...
bir o kadar ıssızım benliğime...

Celal Şahbaz (yorgunkalem)