Çay ziyneti bardağın bir Leyla’yı andırır.
Cümle masallar gibi başlar en tatlı demde.
Kuruyan dudakları busesiyle kandırır.
Çayın usaresi var gönül saran merhemde.

Çay içmek inceliğin somutlaşan misali.
Zarafet kitabının bidayetindeki giz.
Getirir Kafdağı’ndan naz tüten gül misali.
Billur seremonide ona dairdir her iz.

Çay sükunet perisi efsaneler durağı,
Emsalsiz katrelerin oluşturduğu umman.
Örülür ibrişimle gönüller saran ağı,
Efsaneler ecesi yudum yudum bizi an.

Ne Belkıs’a aittir ne de Süleyman’da sır.
Rüzgârın getirdiği zarif ve latif ece.
Bu efsane kim bilir sürecek nice asır.
Çay da aşk miyarınca okunur hep tek hece.

Mecnunların hayali billur zamanın süsü.
İsli bir çaydanlığı Leyla kılan keramet.
Dudağa bengisudur hece hece türküsü.
Çay zaman sinesinde berrak gamzeli davet.
Ankara, 23.03.2013 İ.K