Umudumun gözyaşlarını sildim yine dün gece,
Önüne mendil koyup kapında sabahlamış.
Kimi para atmış, kimi gönlünde kalan bir tutam sevgiyi,
Parayı atmış, ne yapsın,
Sevgiyse moraran dudaklarına yapışıp kalmış.
Kar taneleriyle yazmış sevgisini, her bir dilden.
Rüzgara yalvarmış esmesin diye,
Sevgisini silmesin diye kökten.
Ne ışık yanmış, ne perde kıpırdamış,
Ne şarkı sesleri gelmiş gecenin içinden.
Yağmur olup akmak istemiş, sevgisinin gözlerinden.
Beklemiş, beklemiş, belli ki gelmeyecek giden.
Hüznün sofrasına oturmuş ak yazgıları,
Bahar gelmeyecek diye küsmüş mor karanfiller.
Rüzgar yağmuru bir eline, karı öbür eline almış,
Umudumla bir olup duygular ağlamış, hep ağlamış.
Umudumun göz yaşlarını sildim yine dün gece.
Pus hançerini gamzelerinde gezindirdim,
Çukur çenende çiçek açmış mineler vardı.
Bir rüzgar çıktı ansızın masum gözlerinde,
Bütün dizeler, diz çüküp bana yalvardı.
Ben, hala kirpiğinle ok attığın yerdeyim,
Dayanamadım hasret bulutlarının kasvetine.
Baktım ki sevda nehri de kurumuş akmıyor,
Sıkıverdim bir kurşun, sevgimin yüreğine...