BENİM MASALIM....
yırtıklarımı dikeli çok oldu
parmaklarımı kanatan, acı dolu batırışlarından, zamanın sihir dolu ilacı iyi geldi bana...! sen her sabah içerken keyifle demli çayını, ben hüznümün demini gece siyahına boyadım. rutubet kokan duvarlarımda, aldatılmışlığın gölgesini izledim ve her sabah yeniden yeniden yıkadım; yalan sözlerinin üzerime sinmiş kirini. ne kadar damıtsam da en ince süzgeçten bin parçaya böldüğüm resminin kareleri, gitmedi.... gözlerime yapışıp kaldı.... ne yedi kat gök, ne de yedi kat yer çaresi olmadı senden kaçmaya...! tövbe dedim tövbe..! tövbe olsun böylesi yeminle sevmelere...! sensizim şimdi bu şehirde. kaçak gibi geziyorum sokaklarımda. ne zorum vardı; köşe bucak anılarından gizlenmeye..? evet giden sendin..! peki.... cezasını çekmek neden benim? darmadağın oldu masalımın sayfaları. yıktın giderken, sarayımın tüm duvarlarını. kendi ellerinle astın ipe, hayalimdeki o kahramanı...! peki... git...............! git de gör....! olabilecek misin benim masalımdaki gibi başka bir masalın kahramanı...??? git de gör....!!!! /NergizA/ |
Saygı ve selamlarımla...