Vasiyet III
Elbette gideceğim dünyaya kazık çakıp
Ağlamasın hiç kimse ardımdan ağıt yakıp El sallayın peşimden ha, birde zılgıt çalın Buraya kadar dostlar hepiniz hoşçakalın Cesedimi köyümün hocaları yıkasın Perdeli gözlerime oğlum pamuk tıkasın Aşk ile bir ağızdan herkes tekbir getirsin Tabutumu sırtında çocuklarım götürsün Eğer ki bizim hoca sorarsa “nasıl” diye Desinler cümle canlar son buldu fasıl diye Kabrimde ki hücreme birazcık ara verin Köydeki Fatımaya üç beş de para verin Ne türbeler yaptırın ne mermer lahit koyun Ne de yüce zat diye ismimi taşa oyun Oğlum kızım adıma birkaç beyit dokusun Bir garip yatar diye gelen geçen okusun Bembeyaz kefenimi gül suyuna batırın Dedem ile ebemin sol yanına yatırın Başucuma bir ceviz birkaç da selvi dikin Dört yana derme çatma minnacık avlu çekin Bakayım evimize kara tepe dibinden Merhamet dileneyim o kerem sahibinden Mezarımın başında kuşlara yemlik koyun Bir semaver bir bardak bir tane demlik koyun Arada bir uğrasın eşim dostum başıma Nasırlı elleriyle dokunsunlar taşıma Fısıldasın meltemler rüzgâr öpsün tenimi Bu mübarek seferde şişirsin yelkenimi Aşağı ağıllardan koyun kuzu meleşsin Üstümü cıvıl cıvıl ötüşen kuşlar eşsin Feryat figan çığlıklar kabrimden uzak dursun Sabredemem çok fazla ba’s saati tez vursun 17.03.2013 Kütahya Ba’s: Öldükten sonra dirilme. |
Üstad tebrikler şiirinize.
Selametle...