/sen geldiğin gün bize
bizde seni bekliyorduk zaten.
sıcacık ellerini avuçlarımızda saklamak için.
başını zar zor yastığa koyup
uyumanı seyretmek için.

sen geldiğin gün bize
daha sıkı sarıldık biz birbirimize
sen aramızdan kayıp düşme diye
sen farkında olmadan baygın bakışlarınla
bizi daha sıkı kenetle birbirimize diye.

sen geldiğin gün bize
üç olduk biz kağıt üstünde.
hiç silinmemecesine.

oğlum musun sen benim?
ne iyi ettinde geldin.../

Her gece sen uyuduktan sonra, herkes uyuduktan sonra geliyorum başucuna ve seni seyrediyorum oğlum/kızım/evladım tutunduğum, Rabbimin lütfu.
Seni uyandırmaktan korkarak, çekinerek öpüyorum büyüsen de bana, benim g/özüme hala minik gelen ellerini ve saçlarını okşuyorum.
Hayatta bu kadar sevmedim kimseyi ve zannetmiyorum bundan sonra da böylesi seveceğimi..

Rabbim olmayanlara, isteyenlere de tattırsın evlat sevgisini.
Ve tüm ana/babaların evlatlarına sağlıklı, mutlu, hayırlı ömürler, güzellikler göstersin versin. İyilerle iyiliklerle karşılaştırsın. İçinde bizimkilere de.

Karşılık beklemeden verilen/sevilen tek varlıklarımız onlar.

Saygımla...