İşte HayatGirdiğimiz bütün yeni yılları eskittik Göçe kanat çırpan turnalar gibi Dizilip-dizilip göçtüler ömrümüzden Bulutlar geçip gitti başımızın üstünden Güneşle Ay geçti, yıldızlar geçti Birbiri ardına çetrefilli günler geçti Dünya topaç gibi dönerken Yıldız ekip gün biçti gökyüzü Gece inatla kovaladı gündüzü Biz mevsimlerden feyz aldık Eskicinin verdiğiyle değiştik ömrümüzü Her ömür bir cümlelik destandır Soluksuz okuduk kendi öykümüzü Sonra toprak, bizi biz yapandır İşledik, yedik, öldük ve gömüldük… Her Allah’ın günü bıkıp usanmadan Doğan güneşi kovalayıp durdu zaman Baş aşağı çevrilmiş bir kum saatinden Çöl kumları gibi akıp gitti avuçlarımızdan Kaçış yok, geri dönüş yolları kapalı Geride ne kadar keşke bıraktıysak Fitil-fitil geldi burnumuzdan… Mahkûmun voltası kadar menzili dar Sarhoş narası kadar aşikâr bu dünya Lokomotifini takip eden vagonlar gibi İtaatkâr yaşadık… İsmail BOYRAZ |
Doğan güneşi kovalayıp durdu zaman
Baş aşağı çevrilmiş bir kum saatinden
Çöl kumları gibi akıp gitti avuçlarımızdan
Kaçış yok, geri dönüş yolları kapalı
Geride ne kadar keşke bıraktıysak
Fitil-fitil geldi burnumuzdan…
Mahkûmun voltası kadar menzili dar
Sarhoş narası kadar aşikâr bu dünya
Lokomotifini takip eden vagonlar gibi
İtaatkâr yaşadık…
İsmail BOYRAZ
Anlam ve anlatım şahaneydi severek okudum,
Yüreğine kalemine sağlık
Yürek sesin hiç susmasın,
Saygılar