Pembe Patik...Ağladım, çocukca, acı içinde, boğazıma düğümlendi, yutkundum, canım daha çok yandı... Sonra, Günlerce uykusuz kalmamdan mı, alıştığımdan mı, ya da ne bilim, yorulduğumdanmıdır uyuya kalmışım. Yok yok, sevinme, Rüyalarımdaydın yine. Ama bu sefer gitmiyordun, Ölmemiştin, seni bu kırılası ellerimle toprağa vermemiştim, Sabah uyanmışım, Sen kahvaltı hazırlıyorsun bana, Sonra bir bebek ağlaması, İncecik bir ses, sen bana " aşkım kızımız uyandı, ben kahvaltıyı hazırlayana kadar bakarmısın?" dedin, ben şok içindeydim, tüm bunların rüya olmaması için dua ede ede kızımızın odasına doğru koşar adım gittim, elim kapının koluna titreye titreye gitti. odaya girdiğimde aynı hayalini kurduğumuz gibi pespembe bir oda, etraf da onlarca oyuncak ve beşiğinde kızımız bana bakarak ağlıyor, sanki kucağına almam için yalvarır gibi sesler çıkarmaya başlıyordu. Yani hep hayal ettiğimiz gibi... Kızımız kucağımda ben avutmaya çalışırken, daha doğrusu savaşırken gözüm kapıya takılıyor, sen elinde kahvaltı tabakları bizi izliyorsun. Bende yine her zamanki munzurluğumla sana " ne bakıyon kız, çabuk ol diye çıkışıyorum" Sen, gözlerin kocaman olmuş, (şimdi düşünüyorum da sanki odayı o an gözlerin aydınlatıyordu) sizi seviyorum be, canlarım benim deyip salona doğru gidiyordun. Sonra kızım benim gözlüğümü yüzümden almaya çabalarken ağlamayı kesmiş, aynı sen gibi gülüyor, acayip acayip sesler çıkarıyordu. Aradan beş dakika geçmiş, geçmemişti ki sen seslendim, "Ailem, kahvaltı hazır..."... ben salona, sofranın başına gelince kızımızı hemen sana verip ekmeğe ve yumurtaya saldırıyorum... Sonra sen birden kızımızı da alıp kapıya yöneliyorsun, beni çağırıyorlar, gitmem gerek diye, ağlıyorum, hıçkırıklar boğazıma düğüm oluyor, GİTME diyemiyorum, Senin ağzından çıkan sözleri ezberliyorum. "Biz seni çok seviyoruz aşkım, seni bekliyoruz, kızımda BABA gel diyor" Sabah annem başımda ağlarken uyanıyorum, oğlum neyin var diyor, Yok bir şeyim annem, Hiç bir şeyim yok. O yok, Ben niye yaşıyorum deyip üstümü bile değiştimeden yanına geldim aşkım. Toprağın ıslak, Yağmur yamadı ki bu gece, Ağladın mı yoksa, Korktun mu gece karanlıktan, Bak geldim, Korkma ağlama, Kızımız ve senin yanına geldim, Artık hiçbir güç ayıramayacak bizi. Özür dilerim annem, Özür dilerim babam, Neye yarar bilmiyorum ama özür dilerim, Ben onsuz yapamam. Hakkınızı helal edin... İki gün sonra basından: Elinde bir çift pembe patik ve yüzük olan adam, sevdiğinin mezarının başında kafasına tek el ateş ederek intihar etti... Yazan : Ömer ERASLAN |