SENDEKİ ESARETİM
evet...!suskunluğuma sığındım belki de
ama, yine de sen vardın; gecelerimi yırtan sessizliğimde. ne öncesi, ne sonrası ne bugünü ne de yarını tırnaklarımı geçirip tutunduğum yokluğunda, Sende tutuklu kaldığımı unutturamadı...! her adımımda üzerime bulaşmış geçmişini sürükledim. en esmer gecelerimin, en koyu elasında... hiç bilmediğim acılarına gebe kaldım...! dilim sürtükleşti sayende kim bilir hangi tenlere dokunuyor? diye ettiğim küfürlerle. kim bilir kaç hayalin ırzına geçtim, defalarca dinleyip dinleyip şarkılarla. aynalara bakamaz oldum kaçtım, korktum hep gözlerime bakarken seni bulmaktan duramadım, yaşamadığım her bir köşesine kokun sinmiş bu şehrin sokaklarında. kaç defa kovalamak istedim geçmişimdeki gölgeni kaç gönül dolandım dolandım da yine de esaretinden kurtulamadım. susuyorum şimdi tutuklu tüm sözlerimle. anladım ki.... yine sen son vereceksin; sendeki esaretime...! /NergizA/ |