Yok Eden…
Kendince bir yol çizersin…
Bir isim koyarsın tam ortasına… İsmin yerini düşünmeden sallarsın ufaktan başını… Sevgiden sevilmeyi beklersin! Sevilen kim olduğunu düşünmezsin. Garip bir kuşa tutulursun, kafan bunalır, kalbin anılır. Sevmek dersin, Lale bahçesinde bir dert seçersin Seven sen… Sevilen gözlerin olur. Sayfalar kapanır, yağmur dindikçe diner… Ve işte… Günden güne yok eden bensiz dersin. Hikmetullah Yetkin |