Karıncaların gölgesi olur mu baba
Kuşlar terler mi peki
Yorulur mu balıklar yüzerken
Vazgeçer mi mavilerden kızın

Çocukluğumun lale bahçelerini özledim baba
Oysa sevmezdim laleri bilirsin
Karanfillerdi hep favorim
Bir de papatyalar
Saflığın temizliğin simgesi
Fal bakmak uğruna kopardılar taç yapraklarını
Karanfiller işte onu sorma hiç
Duyumsayamıyorum ki kokularını
Sahtelerini yetiştirmişler serelarda
Her rengi var ama sahte hepsi baba…

Çatısı akan bir evimiz vardı
Annem elinde leğenler akan yerlerine koyardı
Çıkardın kiremitlerini ellemeye
Düşeceksin diye korkardım
Apartman katı hayal ederdim
Şöyle ara kat olmalı
Öyle bir yerde oturuyorum şimdi
Çatım akmıyor ama
Yüreğim damla damla akıyor baba
Onaran da yok..
Leğende koyan

Şanslı çocukmuşum, bilmezdim
Bakkala yazdırdığımız bir defterimiz yoktu
Para elimde bir kusurdu sanki
Arkadaşlarımın borç defterleri yanında
Utanırdım, bilir misin baba
Paramız olduğu için..
Ve hatırlar mısın annem bir çuval patates alacağım demişti
Nasıl da kızmıştın
Komşularımız zar zor bir kilo alırken
Çok ayıp demiştin..
Anlamamıştım ki hiç seni

Kış gelmeden tonla odunumuz kömürümüz
Çıtır çıtır yanan sobamız
Birde kaynayan hep çayımız
Üşümezdik hiç
Sarılırdık yatakta kardeşler birbirine
Ayrı değildi odalarımız
Yataklarımız
Sıcacıktı çatımızın altı
Çok özledim baba…

Mutsuz değilim de baba desem
Anlarsın gözlerimden bilirim
Bir gün yine demiştin ki unutma kızım
İnsan güçlü olmalı her şartta
Gülerken, iyiyken, yerken içerken çoktur dostun
Hele düşmeye gör
Olmaz arayanın, dost dediklerin tanırsın
Bil bunları
Tanı insanı
Ver ona göre değeri
Güçlü ol, yıkılma, şaşırma
Haklıymışsın, yarım yüzyıla gelen yaşımda anladım
Tecrübe yaşayarak kazanılıyor
Söylemler lafta kalıyor
Ne azmış dostum, ne çoktular halbuki eğlenirken, gülerken

Baba!
Babam ihtiyacım var sana
Anlatacaklarına, tecrübelerine
Bu kızın var ya senin hala çocuk saflığında
Ve hala kendi gibi biliyor insanı
Bakma güldüğüne, asiliğine, inatçılığına
Güçlü gibi göründüğüne
Göğsüne ihtiyacım var baba
Kokuna, lafına, sözüne
Söz dinleyeceğim bu sefer seni
Beceremedim insan tanımayı
Yanılıyor
Üzülüyor
Kırılıyor
Yanıyor, kül oluyor
Küllerden doğar mıyım tekrar baba
Haydi söyle bana
Haydi tut yine yanaklarımdan
Bak gözlerimin içine sevgiyle
Kaşların çatık olsa da…
Yüreğini görür kızın merak etme..
Şımarmaz da…