Karanlık dünyama, çıralar yaktım,
Kalbime ibretle, bakan göz taktım,
Deryaya, nebata, nazarla baktım.
Kurtla kuş benimle, balık benimle,
Sanma ki yalnızım, Hâlık benimle.


Yeise kapılmam, pek zarda kalsam,
Kapansa bahtıma, kapılar, çalsam,
İçime kar yağsa, kem haber alsam.
Söylerim; “ya sabır”, kâfi benimle,
Kendimi kaybetmem, Râfi benimle.


Dermanım yârimdir, neyleyim emi,
Pişmanlık selinde, batmazmış gemi,
Geceler kıskansın, gözümde nemi.
Kalmasın bu yaşlar, cüda benimle,
Gayrı dost aramam, Hüda benimle.


Demirden çarıklar, hem çürük asa,
Zikrimde can varsa, çöller ne tasa,
Tefekkür ne hoştur, kalpteki pasa.
Bu yolda gönlümün, yâri benimle,
Gittiğim her yerde, Bâri benimle.


Cananı çok seven, aşkından inler,
Üçlerle yediler, kırklar, yüz binler,
Evrende her canlı, melekler cinler,
Her daim zikirde, derim benimle,
Çaresiz değilim, Kerîm benimle.


Ufacık dereyim, köpürüp taşmam,
Haddimi bilirim, çizmemi aşmam,
Yolcuyum gölgemle, bile dalaşmam.
Kalsam da yokuşta, ümit benimle,
Bilirim bırakmaz, Mümît benimle.


Kaderde ne varsa, inanmışım tam,
Tevekkül edenler, niye çeksin gam,
Ne rütbe, ne para, ne itibar, nam.
Gün gelir son bulur, fani benimle,
En büyük hazinem, Mâni benimle.


Bakarsın bu güneş, batıdan doğar,
Karınca rest çeker, dev fili boğar,
Zulmetin üstüne, rahmetler yağar.
Ezberler bozulur, gel bak benimle,
Her şeye kadirdir, El Hak benimle.