Ülkemin acı bir gerçeğine ışık tutan bu güzel şiir ve yorum için yazacak kelime bulamıyorum gerçekten..Yüreğinize sağlık.İnanın gözlerim nemli dinledim defalarca..

MERHABA EFENDİM
yüreğimizin acıyan yanı sokak çocuklarımız ne zaman sokakt bir çocuk görsem içim acır yüreğim kanar bırakın dokunmyın çocuklara okusunlar derim içimden okusunlar ama bazen olmuyor işte aile çok önemli bu konuda kimi çaresizlikten kımı para için bu güzel çocuklarımız heba oluyor sokak başlarında mendil satan cam silen ağlayacak gibi olurum hemen onalrı öyle görünce olmuyor efendim aklın yetiyor ama bazen gücün yetmiyor işte güzl yüreğinize bin selam olsun sevgi çiçekleri bırakıyorum hoşçakalın

UTANIRIM

1.bölüm:
gözlerimden damla damla düşer çocuklar
sokaklara savaşlara unutulmuşluklara dağılırlar
bir çığlık bir fırtına bir kurşun alır ellerimden
feryadım göğe çıkar yüreğimi yakar intizar
ne zaman acı çeken bir çocuk görsem
*
(Hatta ilk iki dize çarpıcı olduğundan, o iki dizeden sonra boşluk da verilebilir. İkili giriş)
Dize sonlarındaki (,) virgüllere gerek yok. Konacaksa (sokaklara, savaşlara, unutulmuşluklara) olmalı.
*
2.bölüm :
köşe başlarında cılız kediler gibi
ürkek bakımsız sevgisiz
kimine mendil kiminin ayağına boya olurlar
bazen camlara fırça bazen arabaya aksesuar
umarsız gözlerle umut ışığı ararlar
nasırlı ellerinden toplarım kaderlerini
ne zaman bir sokak çocuğu görsem
*
3.bölüm:
alacakaranlıkta çöplere bir el uzanır
utançlarını toplar insanın
tanık olmaktan bulanır yüreğim
aklımı çıkarıp vicdanıma asarım
ne zaman viranelerde bir çocuk görsem
*
4.bölüm:
çöpçüler toplar şafakla
ağızları süt kokar belki de bali
tekme/ler donuk gözlere şehrin atıkları
doğduğuma pişman olmaktan usanırım
ne zaman köprü altında bir çocuk görsem
*
5.bölüm:
körpe beden duyguları başkasınındır
kapalıdır dünyalarına okul
aldırmadan açlığa utanmaları gizli
üç kuruşa doğru bakışları üzgün(veya:bakışları üç kuruşa doğru üzgün)
"çok çiğ çağ" demişti ya Necatigil
rastladıkça uzunhavaların kederi
ne zaman dilenen bir çocuk görsem
*
6.bölüm: (Burasını, daha çok bölümlemek istedim. Bu bölüm, daha güçlü geldi bana)

komando cellat olur Filistin'de ("kurşun" iki kez yinelenmiş, kurtulmak adına "komando" veya başka şey)
Gazze'de Afganistan'da
Anaların ahı bastırır barut kokusunu
Görmediğimiz yerlerde güneşler doğar ağlayarak
gizlemekten sıkılır çirkinliği geceler

bir çocuk düşer kanatları kırık
ak güvercin ağıt yakar
avcılar ellerindeki kanı gülümseyerek
uygarlık defterine siler
uykularımda yanık misketler füzeler
ne zaman cephede bir çocuk görsem

bombaların sesinde durur zaman

**
Bitişi, tek dize olarak düşündüm: "bombaların sesinde durur zaman" . / Çok güzel bir dize.

*
Şiir, yazıldıktan sonra, mutlaka uzun süre (bir kaç ay en azından) bekletilmeli. Demlenmeli.
Şair, ilk yazılış ânının esrikliğinden uzaklaşmalı. Şiirden soğumalı. Yeniden ele aldığında, eksiklerini görebilmek için.
Mutlaka, eleştirel gözle okuyabilen(ler)e okutulmalı. Fikir alınmalı.
Şiirsel çıta, hep yükseklerde tutulmalı. Bir kuyumcu sabrıyla işlenmeli sözcükler.
*
Şiirde yerel motifleri (yerel adlar,çiçek isimleri, vs) kullanmakta yarar var. Halk Kültürünün olanaklarından yararlanma.

Selam olsun

"Biz bu kadar eğilmezdik çocuklar olmasaydı" diyen Necatigil Hoca'ya!



ilhanbuyukcebeci tarafından 6/17/2011 8:38:57 PM zamanında düzenlenmiştir.

ilhanbuyukcebeci tarafından 6/18/2011 9:07:06 PM zamanında düzenlenmiştir.

Değerli Setfettin Öğretmenim,

Şiirinize gecikmişim. Konu kadim, evrensel. Aklıma hemen R.Ilgaz'ın Sınıf şiirini, C.Atuf Kansu'nun Kızamuk Ağıdı'nı, Necatigil'in Tahta, Kürsü, Çocuklar.. ve daha başka şiirleri düşürdü.
Hani güzel bir söz vardır: "Nasıl anlatıldığı çok çok önemli, ama ne anlatıldığı da..."
*
Ben, bu söz bağlamında, şiire teknik açıdan bazı eleştirel öneriler getirmek isterim: Şiir, toplumsal bir yarayı işlediği için, daha çok düzyazıya yaslanmış. Her dizenin sonuna eylem(fiil) getirerek yapılan kurgudan kaynaklı.
Sürekli bir olurum/hayıflanırım/utanırım... benzeri ses benzeşmeli, (yer yer uyaklı-redifli) kurgu, şiirleşme problemini de beraberinde getirmiş.

Özellikle de sözcüklerin sürekli çoğul ekli (ler-lar) peş peşe kullanımı da şiirde mani'leşme, manzume tehlikesi yaratır ki Modern Şiir'e ziyan bir durum. Sözcükleri, olabildiğince tekil halde, eksiz (yalın halde) kullanmaya çalışmalı şair.
*
Sözcük tekrarlarından (işlevsel vurgular dışında) kaçınmalı: Örneğin:
feryat: 2 kez
çaresiz: 2
sokak: 2
acı : 2
vicdan : 2
hayıflanmak:2
insanlık:2
bir: 13
*
daha az "fiil" / yüklem, daha az "bir", daha az "ve", daha az "gibi". daha az sözcük yinelemesi...
*
Bir de Modern Şiir'in olmazsa olmazı İMGE! Buluş, çağrışım zenginliği... Yeni şeyler, sarsıcı şeyler söyleme çabası.
Aragon'un "Her imge bir tufan yaratmalıdır." sözünün ışıltısından bakmak şiire. Ya da "Dün dünle geçti cancağazım. / Bugün yeni şeyler söylemek lazım" ın Doğulu rüzgârıyla.

Şiirin gündelik dilden kurtarıp bir üst dile, ŞİİR DİLİ'ne taşımak.
Günlük hayattaki kalıp sözlerden, klişelerden, deyimlerden.. vs kurtarmak.
Şiiri anlatmaktan çok, sezdirme üzerine kurgulamak. Yer yer örtük bir söylem. Okura da tamamlayabileceği boşluklar, eksikler bırakmak. Acabalar...
*
......utanırım" şeklinde, her bölüm sonu yinelenen söz, biraz kalıp gibi geldi. O nedenle çıkarılmalı, bence. Zaten, üst taraflarda, neden utanıldığı, ayrıntılı anlatılmış. (Rahmetli Babaannem, "çok utlandım" derdi. Arlanmak, utanmak...
*
İmge denince, şiirin son bölümündeki
"Avcılar tebessümle ellerindeki kanı / insanlığın defterine silerler" ya da

"Bombaların sesinde durur zaman" gibi imgeli buluşlar, keşke çok daha fazla olsaydı şiirde...
*
Necatigil'in işaretfişeği sözü var:
"Şiir; kata kata değil, ata ata yazılır"

Yani şiirin bir sözcük ekonomisi olduğunu, bir "eksiltme" sanatı olduğunu anlıyoruz. gereksiz tek bir harf bile olmayacağını.
*
Ben, sözcüklerin çoğul hallerini olabildiğince azaltarak; eylem(fiil)leri eksilterek, tekrarlardan kaçınarak ve dize içindeki sözcüklerin yerlerini değiştirerek, daha yoğun bir kurgu oluşturmaya çalıştım.

Dost, niyetim "büyüksü" sözler etmek değil elbette.
Şiir adına, şiirin uçsuz bucaksız öznelliğinde bir pencere açabilmek. Farklı okumalar için.

Küçük Prens'in yazarı S.Euxperry'nin baştacı ettiğim bir sözü var:
"İnsan olmak, sorumlu olmak demektir."

Öğretmenliği, sorumluluk duygusu, bilinci ve özveriyle yapabilen, aydınlık yüreklerden biri olduğunuzu biliyorum.
Ülke koşullarında -ne yazık ki- her alanda, çok sayıda değil duyarlı yürekler.

O nedenle de şiirinize emek vermek istedim. Bir gönül köprüsü kurmak umuduyla.
Edebiyatın da her şeyden önce bir imece olduğuna inanarak, tıpkı hayat gibi...

*
şiir, ikinci sayfada.

ilhan büyükcebeci

ilhanbuyukcebeci tarafından 6/17/2011 8:34:39 PM zamanında düzenlenmiştir.

herkes utandığını söylüyorda asıl mesele utanmamak adına ne yaptığımız !

selamlar saygılar emeğinize sağlık, kaleminiz kelamınız daim olsun selamlar sevgiler...

greentea76 tarafından 6/8/2011 10:36:34 PM zamanında düzenlenmiştir.

buğu düştü sayfadan (g)özlere...

baştan sona çok güzel ama final
o son iki cümle çok çok etkili
kurşun gibi

duyarlı yüreğinizi ve emeğinizi kutlarım demek haksızlık olur gibi geldi
saygı ile selamlıyorum takdirim ve hayranlığım kaldı buralarda
muhabbetle...

Ne zaman cephede bir çocuk görsem,
İnsanlığımdan utanırım…




...

DEĞERLİ YAZIN DOSTU,

SİTEYE SEYREK GELDİĞİM İÇİN,GEÇ KALMIŞIM BU DUYARLI DİZELERİNİZDE, CAN BULMAYA...

SERBESTÇE AKAN DUYGU SELİNDE,ETKİLENMEMEK OLASI DEĞİL.HARİKA ! DUYGULAR,DÜŞÜNCELER,İNSANİ DEĞERLER ŞAHA KALKMIŞ VE OKURLARINIZA ULAŞMIŞ,ŞİİR ŞİİR AKMIŞ YÜREKLERE.

NE ZAMAN Kİ ,ÇÖPLÜKTE,SOĞUKTA,YAĞMURDA,KIŞTA,KAVURUCU SICAKTA,KÖPRÜ ALTINDA, BİR SOKAK KÖŞESİNDE, DAHASI BİR ÇOCUK YUVASINDA , KİMSESİZ ÇOCUKLARI GÖRSEM, UTANIRIM YAŞAMIMDAN,ERİR İÇİM, UTANIRIM İNSANLIĞIMDAN...

UTANIRIM,ÇAĞDAŞIM DEYİP TE,BİRŞEYE EL ATMAYAN AYDIN GEÇİNENLERDEN,BANANECİLİK SERGİLEYEN DEMOKRATLARDAN.
UTANIRIM, DÜĞÜMLENİR BOĞAZIMDA YEDİĞİM LOKMA,PAYLAŞAMADIĞIM ANLARDA..SÖYLEYECEK O DENLİ ÇOK ŞEY VAR Kİ.ÖNEMLİ OLAN SÖYLEMDE BIRAKMAK DEĞİL,UZATMAK ELİ,BİR DÜŞKÜNE. BİR KİMSESİZE VEYA BİR YAŞLIMIZA.İŞTE,ONURLU YAŞAMAK BUDUR.BÖYLESİ YÜREKLER ACISI SORUNUMUZ İÇİN,ÖNCELİKLE ÇEVREMİZİ İKNA ETMELİ,ÇÖZÜME,ÇEVRE BİLİNÇLENDİRMESİ İLE BAŞLAMALIYIZ..BİR EL UZATMALIYIZ,YAŞAMA GEÇİREREK...HER TUZU KURU OLAN,EN YAKININDAKİ BİR DÜŞKÜNE UZANABİLMELİ.BU BİLİNÇLE,BELKİ DE YARALAR SARILABİLİR AZ DA OLSA DİYORUM.( BEN,KENDİMCE,GEREKENİ YAPTIĞIMA İNANIYORUM )
BU DUYARLI DİZELERİNİZDEN DOLAYI,SAYGILARIMI SUNUYORUM,DEĞERLİ ÖĞRETMENİM.GÜZEL ŞİİRLERDE BULUŞMAK ÜMİDİYLE...

ŞİİRİNİZDEN FEYZ ALDIM.ZATEN YÜREĞİMDEN HİÇ ÇIKMAYAN BU SORUN,İÇERİK OLMUŞ DİZELERİNİZE.
ÇOK DUYGULANDIM.ÖDÜLÜNÜ DE ALMIŞ ZATEN ŞİİRİNİZ ,HAKETTİĞİ...

ah sevgili dostum
ben şairin en çok
gören gözünü severim

ama bunca köre
nasıl anlatacağız
vahşetin ve acının rengini

Çok beğeni ve sevgimle

hey kötülerin dünyası ;
boşuna çatışma benimle
güneş herkeze yeter ;
” kalbimi hijyen bakımından
mercek altına aldım
yormayacak artık sahte sevgiler

bu toprak ah bu toprak ziftin aktığı
insanlık mahkum cemiyet hapis yatığı
ateşler sofrası insanlığın artığı
iskambil oyunu şah mah ve papaz

hani nerde kurtarıcı kutsallığı
hani nerde insanlığın fatihi
hani nerde bizim bize dost

kutlarım açlığa ve insanlığa ses olan yüreği
sevdadan yana bitmeyin
selam saygılar
ruhunuz üşümesin

Çocuklar.. Çocuklarımız. Özellikle büyük şehirlerinde istismar, ihmal, sömürü hatta bazı durumlarda cinayete de maruz kalabilen hayatları sokakta olan adına sokak çocukları denilen yavrular(ımız).

Hiç denmez neden sokaktalar? Sokağa iten nedenler ne? Parçalanmış aileler, cahillik, ekonomi, sevgisizlik vs. vs... Kimse demez bilmez, bilse de görmezlikten gelinir!

Sokaktaki şiddete karşı durabilmek ve dayak yediklerinde acı hissetmemek, sokaktaki soğuğa dayanabilmek, yaşadığı zorluklara karşı bedensel ve duygusal güç oluşturabilmek yani kendilerini güçlü ve cesaretli hissedebilmek için yapılmazı da yaparlar.

Hayal edecekleri kalmadığından yahut gül/(d)üşleri ellerinden alındığından utanma duygularını bile yok olur. Hayatta kalabilmek için rahatlıkla başkalarından yemek isteyip, dilenebilmek ve özgürce konuşabilmek için yapılmazı bile yaparlar... Demez kimse niye.. Demezler! Sokak çocuğu deği mi yapar işte denilir...

Görmezlikten gelinirler. Ama lafa geldi mi acınır, üzülünülür. Toplum ve birey olarak herkesin payı yok mu? Denmez bunlar denilmez.. Denilir çok şey. Ya yapılanlar? Kim neyi ne kadar yapmış? Kurtulmaları için devlet, toplum, insanlar ne yapmış? Yapılanlar yeterli mi?

Bir dokun bin ah gibi oldu affola..
Sade, sadece duyarlı olmak, olunması, olmamız yetmiyor işte be Şair. Daha da geç olmadan herkes hepimiz yapmalı bir şeyler. Tek günde değil uzun soluklu çözümler yardımlar olmalı.. Sokaktaki hayvanlara bile daha çok ilgi gösteriliyor. Onlardan daha mı değersiz bu çocuklarımız?

Onların da tum çocuklar gibi okuma ve eğitim hakkı olduğunu unutmayıp gereken yardım için kollar sıvanmalı acilen. Hepimiz herkes yapmalı. Salt devlet yardım kurumları bile denmeden başları okşanmalı, kendi imkanları ölçüsünde kim neyi ne kadar yapabiliyorsa yapmalı, tutulmalı ellerinden.. Daha da çoğalmadan daha da çözülmez hal olmadan mutlak yapmalı, yapılmalı. Yaptım tamam denmeden pes edilmeden yapmalı, yapmalıyız.

Kışın eller kalorifer, soba üstünde ısınırken bir yerlerde bir çocuk yalın ayak, ayakları, elleri buz tutmuş dolaşıyor. Bunun toplumsal bir sorumluluk olduğunun bilincine varılmalı.

Affet bizi çocuk! Affet bizleri. Yapılan/yapılmayanların tümü için affet. Yaşadığın/yaşamadıkların için affet.
Suçlu sen değilsin çocuk. Seni sokağa itenler..

Duyarlı yüreğinize sağlık.
Daim olsun yüreğiniz/kaleminiz Şair.
Saygımla...

İnsanlar artık bunu bilmeli, her savaş sivil; yaşlı, çocuk ve kadın yüreğin ölümleri demek olduğunu. Hirojima, Vietnam, Halepçe, Afganistan, Irak vb. her yerde ölümler aynı sebep aynı çıkar uğruna çıkmış birer kirli savaşlardı.

Arka resim(fotoğrafın) ne içler acısı olduğu herkes görebiliyorsa...

Duyarlı yüreği selamlıyorum

kıymetli hocam ne güzel yazmışsınız dünyamızın geleceği olan çocuklarımızı en iyi şekilde eğitmek okutmak onlara her türlü imkanı sağlamak ailelerin olduğu kadar devletlerinde görevi olmalıdır. bütün dünya çocuklarına sevgilerimle kaleminiz varolsun tebrik ediyorum güzel bir konuyu şiirleştirmişsiniz saygılarımla

Seçkiyi hak eden güzel bir eser

Kutladım değerli kalemi

Kalemine,kelamına,ömrüne bereket

Selam,saygı,dua ile

setfettin b ey sayfanızda çok güzel bir şiir okudum kutlarım saygılar

Kurşunlar cellat olur Filistin’de,
Gazze’de Afganistan’da.
Bombaların sesinde durur zaman,
Bir annenin feryadı bastırır barut kokusunu.
Bir yerlerde güneş ağlayarak doğar,
Geceler çirkinlikleri gizlemekten sıkılır.
Bir çocuk düşer kanatları kırık,
Ak güvercinler ağıt yakarlar.
Avcılar tebessümle ellerindeki kanı,
İnsanlığın defterine silerler.
Uykularımda kıyametler kopar,
Uyuyamam uyanırım.
Ne zaman cephede bir çocuk görsem,
İnsanlığımdan utanırım…


Kelamınıza sağlık,
Şiir ve yorum enfesti
Kutlarım;

saygıyla...

Körpe bedenleri duyguları başkasınındır hep,
Kapalıdır dünyalarına mektep.
Açlıklarına aldırmadan ve utanmadan,
Üç kuruşa uzanır bakışları boynu bükük.
Sevgiyi unutmuş yürekleriyle para beklerler,
Onları gördüğümde vicdanıma kapanırım.
Asra sitem eder,
Acizliğime hayıflanırım.
Ne zaman dilenen bir çocuk görsem,
Tok olduğumdan utanırım

Duyarlı yüreğinizi...kutlarım eserinizi....
Hem şiir hem fotoğraf can acıtıyordu...
Çocuklara yapılan zulum insalığın en büyük ayıbıdır...
Üzülerek paylaşıyorum....selamlar esenlikler gönülden....

Kurşunlar cellat olur Filistin’de,
Gazze’de Afganistan’da.
Bombaların sesinde durur zaman,
Bir annenin feryadı bastırır barut kokusunu.
Bir yerlerde güneş ağlayarak doğar,
Geceler çirkinlikleri gizlemekten sıkılır.
Bir çocuk düşer kanatları kırık,
Ak güvercinler ağıt yakarlar.
Avcılar tebessümle ellerindeki kanı,
İnsanlığın defterine silerler.
Uykularımda kıyametler kopar,
Uyuyamam uyanırım.
Ne zaman cephede bir çocuk görsem,
İnsanlığımdan utanırım…

DUYARLI, DUYGULU YÜREĞİNİZE SAĞLIK,YÜREĞİNDE VİCDAN OLAN UTANIR ELBET ,UTANMASI GEREKENLER UTANMALI.CANDAN TEBRİK EDİYORUM SİZİ VE DEĞERLİ DURAK YİĞİT KARDEŞİMİ BAŞARILARINIZ DAİM OLDUN DEĞERLİ DOST YÜREK SELAM SAYGIMLA.

Sefaletin resmi.. lâkin asıl sefaletin gönüllerimizde olduğunu haykıran sözlerle çizilmiş bir resim..
Kutluyorum kaleminizi ve duyarlı yüreğinizi muhterem şairim..

utanacak olduklarımızla
yüzleştik şiirde

anlatım ve dizeler güzeldi

kutlarım

saygılarımla

DUYARLI YÜREĞİNİZE SAĞLIK.ŞİİRE VE YORUMA TEBİKLER.BÖCE KSAYFANIZA YAKIŞMIŞ,KALEMİNİZ VAR OLSUN EvSGİLER...

Şiir ve yorumda harika selam ve dua ile

BÜYÜDÜKÇE KİRLENEN YÜREĞİMLE
TÜM,AÇ,SEFİL,ÖLEN ,ÖLDÜRÜLEN ÇOCKLARI GÖRDÜÇE VE DUYDUKÇA
İNSANİ DUYGU TAŞIYAN Bİ,ZLER KAÇ KEZ ÖLÜYORUZ.
SORUMLU VE DUYGULU YÜREĞİNİZ ALKŞLADIM.

utanacak ne kadar çok şeyimiz var değilmi
harikaydı şiir
tebrikler
selamlar.

ah o çocuklar !..küçüçük omuzları düşük..gözleri yaralı ceylan..masum gamzeleri çukur..elleri..yürekleri..yanık çocuklar...onların hiç suçu yok...suç bizde.....hep...kutlarım duyarlı yüreğinizi...tebrikler...saygılar selamlar..

Kurşunlar cellat olur Filistin’de,
Gazze’de Afganistan’da.
Bombaların sesinde durur zaman,
Bir annenin feryadı bastırır barut kokusunu.
Bir yerlerde güneş ağlayarak doğar,
Geceler çirkinlikleri gizlemekten sıkılır.
Bir çocuk düşer kanatları kırık,
Ak güvercinler ağıt yakarlar.
Avcılar tebessümle ellerindeki kanı,
İnsanlığın defterine silerler.
Uykularımda kıyametler kopar,
Uyuyamam uyanırım.
Ne zaman cephede bir çocuk görsem,
İnsanlığımdan utanırım…


ahh çocuklar niceleri nice izbe köşelerde cemiyetin kanayan yarası olarak cemiyyetin gölge boşlujlkarında kaybolurlarda çığlıklarını duyan olmaz,güzel ifade edilmiş bir şiir
selam ve dua ile

Bombaların sesinde durur zaman,

Geceler çirkinlikleri gizlemekten sıkılır.
Bir çocuk düşer kanatları kırık,
Ak güvercinler ağıt yakarlar.

Uyuyamam uyanırım.
Ne zaman cephede bir çocuk görsem,
İnsanlığımdan utanırım…
ÇOK DEĞERLİ ÜSTADIM MERHABALAR ;
EVET BENDE DİYORUM Kİ, NE ZAMAN BÖYLE BİR RESİM GÖRESM ,GÖZÜM DOLAR ,İÇİM BURKULUR VEÜZÜLMEK KAHROLMAK NE KAELİME İNSANLIĞIMDAN UTANIRIM..ÇOK GÜZEL VEDE ANLAMLI BİR DUYGU PAYLAŞIMIYDI..DUYARLI YÜREĞİNİZ VEDE KALEMİNİZ DERT GÖRMESİN..KUTLUYORUM EMEĞİ

Ne zaman cephede bir çocuk görsem,
İnsanlığımdan utanırım…
******************
Ben de!...
Ne yazıktır ki insanlığın ayıbı ve acı gerçekler...

Çöpçüler toplar şafaklarda,
Ağızları süt kokar kimi zaman bali.
Tekmeler iner donuk gözlere medeniyetin atıkları diye,
Doğduğuma pişman olmaktan usanırım.
Ne zaman köprü altında bir çocuk görsem,
Çağdaşlığımdan utanırım…
.....

Çocuk ve sevgi..Ne güzel bir ikili..
Masum çıkarsız..Sevgilerin en güzeli..
Birileri sevgisiz umarsız..Ezip geçiyor çiçekleri..
Koparıyor çiğniyor ya da kullanıyor insafsızca..
Hüzünlü bir o kadar da gerçekçi dizelerdi..
İçten anlamlı anlaşılır vefalı duyarlı..
Kutluyorum yürekten..Saygılarımla..

kORKARIM BU KADARI İLE DE KALAMIYACAGIZ.Daha çok evlatlarımızın akibeti meçhule gidiyor her geçen gün.Birilerinin unu tuzu kuru olunca başkalarını görmüyor.Dümenden dümene geçen bazı doyumsuz güçlerinde gözü doymuyor.Hassas yüreğinize ve bu harika paylaşımınıza alkış diyorum.Kutlarım.Selam ve sevgilerimi sunarım.

hocalı, doğu türkistan, bosna...

her bir yerde farklı feryatlar

kutlarım duyarlılığınızı...
saygı ile

İnsan olan ve yüreğinde birazcık insanlık sevgisi taşıyan bu manzara karşısında utanır, onlar çocuklarımız yarınlarımız, içler acısı durumları ve duyarsız kalanlar insanlar kınıyorum, çok anlamlı ve derindi şiiriniz duyarlı yüreğinizi ve usta kaleminizi kutlarım, saygılar hocam...


UMUT ve DOSTCA

ömrünüze bereket sevgili dostum
duyarlı gönlünüze bizden selam olsun daima
yürek burkuyor hayatın bu yanları insan olana tabiki
sevgiler selamlar ,var olunuz daima

Ah hocam ! Bu dünyada ki çoçukların durumu. Kimi yer kimi aç gezer.
Üstelik gelecek çoçuklarımızın nasıl gelecek bu..
Merhamet ve sevgi dolu yüreğiniz size bu güzel dizeleri yazdırmış. Çoçuk ve sevgi , bu kez dizelere konu olmuş. Hem de çok güzel yazılmış. Ama elden gelen ne ?
-Hiç bir şey sadece duygularımızı yazabiliyoruz o kadar..Dunyada milyonlarca çoçuk hem aç hem sevgisiz..
Ben sizi tebrik ediyorum...
Sevgiyle kalın..

İnsanlığın defterine silerler.
Uykularımda kıyametler kopar,
Uyuyamam uyanırım.
Ne zaman cephede bir çocuk görsem,
İnsanlığımdan utanırım…

Hocam yürek sızlatan gerçekler
Duyarlı yüreğinizi ve kaleminizi kutlarım
Saygı ve sevgilerimle

hocam çok güzel şiir okuddum ...

yazan ellerin dert görmesin...

tebrikler... selam ve saygılar...

VEFA DOLU O ÜZEL YÜREĞİN GÜZELLİĞİ ŞİİRE AKMIŞ GÜZELLİKLERLE KUTLARIM KAL MUTLULUKLA...

Sokak başlarında cılız bir kedi gibidirler,
Ürkek bakımsız sevgisiz.
Kimine mendil kiminin ayağına boya olurlar,
Bazen camlara fırça kiminin arabasına aksesuar.
Çaresiz gözlerle umutlarını isterler,
Nasırlaşmış ellerinden kaderlerini toplarım.
Ne zaman bir sokak çocuğu görsem,
Adam olduğumdan utanırım…

Ancak bu manzara karşısında insan olan adam gibi adamlar utanır.Naif yüreklü gönlünüz dert görmesin.
Keşke her insanın kalbinde bu güzel merhamet çiçekleri açsaydı.
kimi bakar geçer,kimi ağlar seçer.

Şiirinizi beğeniyle okudum.İçim acıdı.Merhametli duyarlı gönlünüze selam saygılar efendim.

Kurşunlar cellat olur Filistin’de,
Gazze’de Afganistan’da.
Bombaların sesinde durur zaman,
Bir annenin feryadı bastırır barut kokusunu.
Bir yerlerde güneş ağlayarak doğar,
Geceler çirkinlikleri gizlemekten sıkılır.
Bir çocuk düşer kanatları kırık,
Ak güvercinler ağıt yakarlar.
Avcılar tebessümle ellerindeki kanı,
İnsanlığın defterine silerler.
Uykularımda kıyametler kopar,
Uyuyamam uyanırım.
Ne zaman cephede bir çocuk görsem,
İnsanlığımdan utanırım…

....OOoofffff of! yÜREK DAĞLAYAN DİZELERDİ DOST KALEM.
O GÜZEL, SEVGİ VE MERHAMET DOLU YÜREĞİNİZ HİÇ Mİ HİÇ DERT GÖRMESİN.
İÇİM SIZLAYARAK VE YUTKUNARAK OKUDUM DİZELERİ.
....SAYGI VE SEVGİYLE KALIN.

değerli dost evet yürek sızlatan gerçekleri kaleme almışsınız aslında sizin değil utanması gerekenler utansın..........
bu anlamı dizelerinize binlerece karanfil bırakıyorum bütün çocuklarım içinde dualarımı bırakıyorum
yüreğinize saglık kaleminiz varolsun
saygılarımla
zaralıcan

helede bu çoçuklar zülüm altındaki çoçular olunca dahada zorlaşıyor hayat..yüreğine sağlık güzeldi............