Gamsız Lisânıma Mührü Lâl Sürülsün
Alacakaranlık susar ay cemalin yansır suya
Tan yeri ağarıncaya dek gözlere çekilir nur Gün güneşe doğru temaşa ederken suretinden ufuk okunur Gülümser bahar’a aşılanınca bakışım Ey nur dağından yükselen nidânın sahibi Gökyüzünde tefekkür ettirirken fikrimi Zikrime yâr yaralarıma merhem sar Tedebbür etmediğim bir anıma yazıklar olsun Teesürüm odur ki gamsız lisanıma mührü lâl vurulsun Etme mahrum hıçkırıklarım yükselirken semaya Muğlak şiirlerimden çekme hesaba Ey ruhumun sahibi; Koyma hicrana zaten yanmışım aşk’ı cânâna Başka yol bilmem düşürme hüsrana Kelebekler gibi hassas bir gönül ile yükselirken mânâya Sustur heyulalar-la hıçkıran düşlerimin zihnimdeki karabasan rengini Rahmet süzülürken inceden ince Eteklerimden dökülsün pas ve kir Kavuştur hayallerimin sukut etmiş alfabesine Keşke demeden kaybolayım zifiri bir gecenin gölgesine Secde ettir başımı kâinat mescidinde türaba dökülsün gözlerimin nehri Belki o zaman diner siretimin zul zehri... Nuray AYHAN... |
yazan yürege saglık saygılar