Belki mutluluğu yaşamadın hiç
Belki tüm yaşamın ah-ü zar idi
Seni çok yakından tanıyamadım
Bildiğim sımsıcak gönlün var idi

Gençliğin tükendi dost rüzgarında
Sabah-akşam içki sofralarında
Güçlükle canlanan anılarımda
Bir mahzun, bir dertli halin var idi

Gün oldu taş ile güreşir oldun,
Ya bir ekmek buldun, ya aç uyudun
Babadan fukara, yetim büyüdün
Sefalete benzer halin var idi

Yine de olmadın muhtaç, namerde
Çalışıp kazandın ilaç derdine
Bir de çeki düzen versen kendine
Beylere eşdeğer halin var idi

Meğer Almanya’da imiş nasibin
Yurt edinip uzun yıllar eğlendin
Kör olası alkolü de yenseydin
Dostu imrendirir halin var idi

Hayatın böylece akıp giderken
Az yaşadın, ecel geldi çok erken
Vatanında sonsuzluğa giderken
Üç, beş kişi yarenlerin var idi


ŞİİRİME SESİ VE YORUMUYLA RUH KATAN DEĞERLİ SEVDALİNKO’YA SONSUZ TEŞEKKÜRLER